Nazwa gatunkowa: Kolendra siewna - Coriandrum sativum L. [2,3]

Inne nazwy:

Rodzina: Selerowate - Apiaceae [2,3]

Morfologia:

Wysokość: 50-60 cm [1], 30-50 cm [2].

Kwiaty: bałe [2] lub różowe [1,2], zebrane w baldachy [1,2].

Owoce: kuliste dwurozłupki, z widocznymi jaśniejszymi żeberkami, średnica owocu wynosi 2 mm. Żeberka mogą być faliste lub proste. Kolor owoców jest żółtobrunatny [1].

Łodyga: pusta w środku, żebrowana, [1].

Liście: jasnozielone [2], dolne długoogonkowe, górne siedzące, pierzastosieczne [1], karbowano-ząbkowane [2] .

Nasiona:

Korzenie:

Biologia:

Długość życia rośliny: jednoroczna [1,2].

Pokrój: roślina zielna.

Kwitnienie: czerwiec (VI) [2].

Kwitnienie: lipiec (VII) [2].

Rozmnażanie: za pomocą nasion [1].

Ekologia:

Pochodzenie: kraje leżące nad Morzem Śródziemnym [1,2]

Zasięg terytorialny:

Siedliska:

Uprawa:

Stanowisko:

Podłoże: .

Nawadnianie:

Nawożenie:

Kolendrę można uprawiać w polskich warunkach [1].

Zastosowanie:

  1. Zielarstwo: roślina lecznicza [2]
  2. Zielarstwo: roślina przyprawowa: jedna z najstarszych, znanych przypraw [2]
  3. Przemysł spożywczy [1]
  4. Przemysł alkoholowy: likiery, piwa [2]
  5. Przemysł perfumeryjny [1,2]
  6. Przemysł farmaceutyczny [2]

Surowiec zielarski:

Owoc kolendry - Fructus Coriandri [1]

Zbiór surowca zielarskiego:

Podobnie jak w przypadku roślin leczniczych z rośliny baldaszkowatych. Ścinamy rośliny zanim owoce zaczną osypywać się z roślin. Później zbiera się ścięte rośliny i wiąże w snopki. Następnie snopki poddaje się wstępnemu suszeniu w ciemnym, przewiewnym i suchym pomieszczeniu. Wysuszone rośliny poddaje się młóceniu. Po omłóceniu owoce poddaje się dosuszaniu w temperaturze do 35°C, a na końcu czyści się na wialniach (w zależności od możliwości technologicznych wialnia może być użyta przed dosuszaniem) [1].

Cała roślinqa ma nieprzyjemny, pluskwiasty zapach. Podczas suszenie zapach pluskiew znika, a nasiona nabierają przyjemniejszej woni [2].

Informacje dotyczące surowca zielarskiego:

Surowiec powinien zawierać co najmniej 1% olejku eterycznego [1].

Surowiec posiada przyjemny zapach oraz słodkawy i lekko palący smak[1].

Surowiec opisany był w FP [1].

Surowiec należy przechowywać w szczelnych pojemnikach/naczyniach [1].

Skład chemiczny surowca zielarskiego:

Owoce: [zbiorcze 1,2]

  • olejek eteryczny 0,7-0,8% (linalol 60%, geraniol)
  • pektyny
  • witamina C
  • garbniki
  • cukry
  • skrobia

Działanie surowca zielarskiego:

Niweluje wzdęcia u osób dorosłych i dzieci, wspomaga trawienie, pomaga w kolce jelitowej [1].

Surowiec można stosować u dzieci [1].

Leki/Suplementy/Mieszanki:

  • Nalewka - Tinctura Cinchonae composita [1]
  • Preparat Cholesol [1]

Kulinaria / przyprawa:

Kolendry używa się do przyprawiania sałatek, rużu, peieczonego mięsa wieprzowego, kompotów jabłkowych, owoców w słojach, ciast, warzyw, sosów, gulaszów, mięs i produktów mięsnych. Kolendry można dodawać do światecznych ciast, pierników, marcepanu i ciasteczek. Czasami kolendra dodawana jest do kiełbas. Potrawami, do których także poleca się kolendrę są zupy grochowe, fasolowe, z soczewicy oraz do kapusty białej i włoskiej, pasztetów, buraków, puree z jabłek, marchwi i farszu drobiowego [2].

Przetworzony surowiec:

Po destylacji z parą wodną otrzymuje się olejek - Oleum Coriandri, który później służy do otrzymywania linalolu [1].

Ciekawostki:

Kolendra opisana jest w Starym Testamencie. Od dawna stosowali ją Grecy oraz Rzymianie. W grobowcach egipskch odnajodowano nasiona kolendry [2].

Odmiany i gatunki pokrewne:

Aminek egipski Ammi visnaga
Aminek większy Ammi maius Lam.
Biedrzeniec anyż Pimpinella anisum L.
Biedrzeniec mniejszy - Pimpinella saxifraga L. - roslina przyprawowa, roślina lecznicza, r. wieloletnia
Kminek zwyczajny Carum carvi L.
Źródło:
  1. Walewski W. 1985. Towaroznawstwo zielarskie. PZWL, Warszawa.
  2. Sedo A. Krejca J. 1987. Rośliny źródłem przypraw. PWRiL, Warszawa.
  3. ACoriandrum sativum. ITIS. Protokół dostępu: (dostęp )
Menu :