Nazwa gatunkowa: Biedrzeniec mniejszy - Pimpinella saxifraga L. [1]
Rodzina: Selerowate - Apiaceae [1], dawniej Baldaszkowate - Umbelliferae.
Morfologia:
Wysokość: 20-60 cm [1].
Kwiaty: białe lub różowe, kielich mały, korona pięciopłatkowa, pręcików pięć [1].
Owoce: .
Łodyga: płytko bruzdowana [1].
Liście: dwa rodzaje: dolne tworzące rozetę, są nieparzystopierzaste z odcinkami nieregularnie ząbkowanymi, górne są skarłowaciałe, mocno powcinane [1].
Biologia:
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia.
Pokrój: wzniesiona roślina zielna [1].
Kwitnienie: miesiące letnie [1].
Rozmnażanie: generatywnie poprzez nasiona/owoce [1].
Ekologia:
Pochodzenie: brak danych
Zasięg terytorialny: Europa (od Alp aż po Morze Północne), Azja [1]
Siedliska: suche łaki, miedze, przyroża, skraje lasów [1].
Uprawa:
Roślina mało wymagająca.
Zastosowanie:
- Zielarstwo: roślina lecznicza
- Zielarstwo:roślina przyprawowa
- Zielarstwo:medycyna ludowa.
Zielarstwo:
Surowiec zielarski:
Korzeń (Radix pimpinellae) lub liście biedrzeńca mniejszego [1].
Zbiór surowca zielarskiego:
Korzeń zbieramy na wiosnę (II-IV) oraz jesień (X-XI) [1].
Ziele (VI-IX) [1]
Najlepiej dokonać zbioru ze stanowisk naturalnych.
Informacje dotyczące surowca zielarskiego:
Liście: mają słodkawy, lekko palący, łagodnie ściągający i odświeżający smak [1].
Skład chemiczny surowca zielarskiego:
Korzeń: olejek eteryczny 0,3%, pochodne kumaryny, garbniki, żywicę, cukry, pektyny, sole potasu i wapnia [1].
Liście: olejek eteryczny, garbniki, saponiny i gorycze [1].
Działanie surowca zielarskiego:
Korzeń: jako ludowy lek przeciwko chrypce, kaszlowi i w zaburzeniach układu trawiennego [1].
Liście: poprawiają przemianę materii, pobudzają apetyt [1].
Przyprawa:
Świeżymi liśćmi można przyprawiać potrawy rybne, ziemniaki, zupy jarzynowe, sałatki, sosy, pomidory i kalarep, a także potrawy z jaj i serów. Aromat biedrzeńca staje sie wyraźniejszy jeżeli dodamy kilka kropel soku cytrynowego [1].
Ciekawostki:
Korzeń biedrzeńca ma zastosowanie w produkcji wywarów , herbatek i nalewek lecczniczych. Trzy oczyszczone łodygi włożone do butelki z octem nadają mu pikantny, ziołowy armoat [1].
Odmiany i gatunki pokrewne:
| Aminek egipski Ammi visnaga |
| Aminek większy Ammi maius |
| Biedrzeniec anyż - Pimpinella anisum L. - roslina przyprawowa, roślina lecznicza, r. jednoroczna. |
| Kminek zwyczajny Carum carvi L. |
