Nazwa gatunkowa: Czeremcha amerykańska - Prunus serotina Ehrh. [1,2]
Inne nazwy: Czeremcha późna [], Prunus serotina (Ehrh.) Borkh [2]
Rodzina: Różowate - Rosaceae [1]
Morfologia
Wysokość: do 10 m, w dogodnych warunkach do 35 m [2].
Kwiaty: białe, niezbyt silnie pachnące, zebrane we wzniesionych gronach o długości do 14 cm [2].
Owoce: koloru ciemnopurpurowego lub czarnego, błyszczące, w smaku gorzkie [2].
Łodyga: pędy nagie, z tendencją do przeginania się, z licznymi, widocznymi wystającymi przetchlinkami [2].
Liście: kształtu eliptycznego, długości do 12 cm, brzegiem karbowano-piłkowane. Powierzchnia liści jest lekko błyszcząca i gładka, od spodu przy nerwie rudawo-owłosiona - są to cechy porównawcze do P. racemosa. Liście po roztarciu są bez specyficznego zapachu [2].
Biologia
Długość życia rośliny: roslina wieloletnia.
Pokrój: drzewo lub rozłożysty krzew [2].
Kwitnienie: maj-czerwiec (V-VI) [2], później od P. racemosa.
Owocowanie: sierpień -wrzesień (VIII-IX) [2].
Rozmnażanie: generatywnie poprzez siew nasion [2].
Ekologia
Pochodzenie:
Zasięg terytorialny: Środkowa i wschodnia Ameryka Północna [2]
Siedliska:
W Polsce uznawana jest za gatunek inwazyjny, stanowi bardzo silną konkurencję dla rodzimych gatunków. Jest to roślina trudna do usunięcia i traktowana jest jako chwast [2].
Roślina bardzo obficie owocuje i dostarcza dużo pożywienia dla ptactwa [2].
Wymagania klimatyczne i glebowe/uprawa:
Stanowisko: słoneczne, ciepłe, znosi także silne zacienienie [2]
Podłoże: dowolne
Nawadnianie: wytrzymała na suszę i mrozy [2]
Nawożenie: niskie
Sposób rozmnażania: siew nasion [2].
Roślina o bardzo małych wymaganiach. Jest bardzo odporna na choroby i szkodniki. Odznacza się bardzo szybkim wzrostem i żywo-zielonym ulistnieniem [2]. Rośnie nawet na bardzo ubogich piaskach w Pustyni Błędowskiej [3].
Zastosowanie
Rekultywacja terenów - do obsadzania terenów zdegradowanych, ze względu na małe wymagania i szybki wzrost [2].
Dendrologia: tereny zieleni. Czeremchę amerykańską można wykorzystać do zakładania parków, zadrzewień krajobrazowych, zieleni osiedlowej, szpalerów. Nasadzenia pojedyncze lub w grupach [2].
Zdjęcia:
Czeremcha późna na Pustyni Błędowskiej 25.5.2015 |
Czeremcha późna 25.5.2015 |
Czeremcha późna 25.5.2015 |
Czeremcha późna 25.5.2015 |
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
Czeremcha zwyczajna Prunus padus L. | |
Czereśnia Prunus avium L. | |
Laurowiśnia wschodnia Prunus laurocerasus | |
Śliwa wiśniowa, Ałycza Prunus cerasifera |
- Prunus serotina Ehrh. ITIS. Protokół dostępu: http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=24764 (dostęp 27.5.2015)
- Bugała W. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa.
- Obserwacje własne: Aleksander Skrzyński, Zajęcia terenowe (25.5.2015), prowadzący dr inż. Zbigniew Gajewski, dr inż. Ewa Sitek.