Nazwa gatunkowa: Śliwa wiśniowa - Prunus cerasifera Ehrh. [1,3]
Angielska nazwa: Cherry plum [3]
Inne nazwy: (kliknij, aby rozwinąć)
Rodzina: Różowate - Rosaceae [1,3]
Morfologia:
Wysokość: do 10 m [1].
Pokrój: silnie rosnący krzew lub drzewo z gęstą koroną [1].
Kwiaty: kwiaty u gatunku są białe, średnicy 2,5 cm, pojedyncze, osadzone na nagiej szypułce [1]. Płatków korony w ilości 5, a czasami 6 sztuk. Kwitnie zazwyczaj przed rozwojem liści. Kwiaty są pachnące [2]. Kwitnienie jest bardzo obfite, a kwitnąca ałycza stanowi ciekawe urozmaicenie w krajobrazie [2].
Owoce: kulisty, niewielki, jadalny, w smaku soczysty i słodki pestkowiec. Skórka owocu koloru żółtego, różowego lub czerwonego, pokryta woskowym nalotem. Pestka jest spłaszczona [1]. Owoce są jadalne, w smaku są słodkie, mdłe, bez zachwycającego aromatu [1,2].
Pień/Łodyga/Gałęzie: gałęzie pokryte zwykle cieniami [1]. Ciernie są wyjątkowo ostre i twarde, zazwyczaj są ułożone prostopadle do pędu. Z cierni mogą wyrastać liście oraz kwiaty [2]. Pędy jednoroczne są koloru zielonego, bez włosków, nie posiadają na końcu pąków [1].
Liście: kształtu eliptycznego, długości od 2 do 7 cm, piłkowane. Górna powierzchnia liści jest bez włosków, natomiast od spodniej strony, wzdłuż nerwów mogą pojawić się włoski. Ałycza gubi liście na zimę [1].
Nasiona:
Korzenie:
Inne cechy: Gatunek bardzo zmienny pod względem morfologii[1]
Biologia:
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, zimująca w polskich warunkach.
Typ rośliny: krzew lub drzewo [1].
Kwitnienie: wczesną wiosną marzec-kwiecień (III-IV) [1], kwitnie jako jedno z pierwszych drzew, równocześnie z forsycją [2].
Rozmnażanie: generatywnie poprzez siew nasion.
Ekologia:
Pochodzenie:
Zasięg terytorialny: Półwysep Bałkański, Krym, Kaukaz, Azja Mniejsza, Azja Środkowa [1].
Siedliska: podszycia lasów, zarośla [3], miedze, nieużytki, ugory [2]
Uprawa:
Stanowisko: słoneczne [1].
Podłoże: próchniczne, żyzne, luźne [1].
Nawadnianie: niskie, ałycza bardzo dobrze znosi susze [1]
Nawożenie:
Mrozoodporność: niska, może przemarzać przy większych mrozach [1].
Ałycza posiada dość szybki wzrost i jest w stanie szybko zregerować się po uszkodzeniach [1].
Odporna na warunki miejskie; nadaje się do parków, zieleni osiedlowej itp. Należy mieć na uwadze, że podczas owocowania ałycza zostawia duże ilości owoców na chodnikach i ścieżkach [1,2]
Zastosowanie:
Dendrologia: Roślina ozdobna; tereny zieleni - parki, przydroża, zadrzewienia wiejskie, żywopłoty i niecięte szpalery [1].
Szkółkarstwo: podkładka pod śliwy, morele i brzoskwinie [1].
Z owoców ałyczy można robić różne przetwory [1]
Zdjęcia:
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
Śliwa wiśniowa Prunus cerasifera 'Atropurpurea' = 'Pissardii' Carr., P. cerasifera var. Pissardi Bailey - odmiana czerwonolistna [1] | |
Śliwa wiśniowa Prunus cerasifera 'Woodi' - intensywniejsze, czerwone wybarwienie liści [1] |
- Bugała W. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa 343, 344.
- Obserwacje własne: Aleksander Skrzyński, Kraków, os. Złotego wieku, ul. Jancarza (16.4.2015), Goszyce (12.7.2014)
- Prunus cerasifera. ITIS. Protokół dostępu: http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=24772 (dostęp 18.4.2015)