Nazwa gatunkowa: Barwinek mniejszy 'Argenteovariegata' - Vinca minor 'Argenteovariegata' [1]
Inne nazwy: Barwinek pospolity [1,2]
Rodzina: Toinowate - Apocynaceae [2]
Morfologia:
Wysokość: 0,1-0,3 m [1].
Szerokość: 0,5 m [1].
Pokrój: niska, zimozielona krzewinka [1].
Kwiaty: barwy niebieskiej[1]
Owoce: dwa cylindryczne mieszki.
Liście: zimozielone, eliptyczne, o odcieniu jasnej zieleni, biało-żółto obrzeżone, wewnątrz kropkowane, błyszczące i skórzaste [1].
Inne cechy: Roślina trująca [2].
Biologia:
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia.
Typ rośliny: krzewinka [1].
Kwitnienie: maj-sierpień (V-VIII) [1].
Rozmnażanie: wegetatywnie poprzez podział rośliny, sadzonki.
Uprawa/Ochrona:
Stanowisko: półcień [1]
Podłoże: próchniczne, żyzne, świeże [1]
Nawadnianie: dobre.
Nawożenie:
Sadzenie: 5-10 sztuk na metr bieżący przy obwódkach na kwietnikach [4].
Sadzonkowanie termin: sierpień-wrzesień (VIII-IX), w szklarni [3].
Pędy barwinka ukorzeniają się w węzłach [2].
Zastosowanie:
Szkółkarstwo:roślina ozdobna, okrywowa, pod korony drzew, obwódki, klomby, rabaty skalne, do ogrodu, na cmentarz [1].
Zastrzeżenia:
Barwinek mniejszy (pospolity) może mieć właściwości toksyczne lub trujące [2].
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
Barwinek mniejszy - Vinca minor L. - gatunek | |
Barwinek mniejszy 'Alba' - Vinca minor 'Alba' - odmiana barwinka o białych kwiatach | |
Barwinek mniejszy 'Atropurpurea' - Vinca minor 'Atropurpurea' [4] | |
Barwinek mniejszy 'Variegata' - Vinca minor 'Variegata' - odmiana z liśćmi o białych brzegach | |
Barwinek mniejszy 'Rosea' - Vinca minor 'Rosea' - odmiana o różowych kwiatach, kwiaty mają mniejszą średnicę od formy typowej | |
Barwinek mniejszy 'Sebastian' - Vinca minor 'Sebastian' - odmiana o żółto obrzeżonych liściachj | |
Barwinek większy 'Variegata' - Vinca major 'Variegata' - barwinek większy różni się wysokością oraz wielkością liści od b. mniejszego, odmiana 'Variegata' posiada liście o białych brzegach | |
Barwinek różowy - Vinca rosea L. - roślina lecznicza [2] | |
Runianka japońska Pachysandra terminalis Siebold & Zucc |
- Dział Gospodarstwa Wiejskiego i Agroturystyki DGWiA. 2007. Drzewa i krzewy w ogrodzie przydomowym. MODR, Karniowice.
- Polakowska M. 1987. Leśne rośliny zielarskie. PWRiL, Warszawa.
- Bugała W. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa.
- Kiljańska I. (Red.) 1971. Kwiaciarstwo. PWRiL, Warszawa.