Nazwa gatunkowa: Bez koralowy - Sambucus racemosa L. [1]
Rodzina: Przewiertniowate - Caprifoliaceae [1]
Morfologia
Wysokość:2-4 m [1] .
Pokrój średniej wysokości krzew [1].
Kwiaty: barwy biało-żółtej, zebrane są licznie w jajowatych wiechach o średnicy 4-6 cm [1] .
Owoce: szkarłatnoczerwone, niewielkie - średnicy ok 5 mm [1].
Łodyga/Pędy/Gałęzie: Pędy koloru brązowego. Wewnątrz pędów rdzeń jest zabarwiony na czerwono [1]
Liście: złożone zazwyczaj z 5 listków, bez włosków, o kształcie eliptycznie-jajowatym, długości 4-8 cm. Brzeg blaszki liściowej jest ostro piłkowany. Wierzchołek blaszki liściowej jest ostrzej zakończony w porównaniu do bzu czarnego [1].
Biologia
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, zimująca w polskich warunkach klimatycznych.
Typ rośliny: krzew [1].
Kwitnienie: kwiecień maj (IV-V) [1].
Owocowanie: czerwiec-lipiec (VI-VII) [1].
Rozmnażanie: generatywne za pomocą nasion [1].
Ekologia
Pochodzenie:
Zasięg terytorialny: gatunek Euroazjatycki. W Polsce bez koralowy spotykany jest w Karpatach, na Podkarpaciu, w Górach Świętokrzyskich [1]
Siedliska:
Owoce bzu są chętnie spożywane przez ptaki [1]
Uprawa
Stanowisko: słoneczne, półcieniste
Podłoże: dowolne [1] .
Nawadnianie: bez koralowy wykazuje dobrą odporność na susze [1]
Nawożenie:
Bez koralowy charakteryzuje się podobnie jak bez czarny szybkim wzrostem. Nadaje się do nasadzeń miejskich, ponieważ toleruje zanieczyszczone powietrze [1]
Zastosowanie
- Dendrologia: tereny zieleni: parki, zieleń osiedlowa, zadrzewienia krajobrazowe i przydrożne [1]
- Szkółkarstwo ozdobneroślina ozdobna [1]
Ciekawostki:
Bzy koralowe można spotkać w parkach w Kryspinowie [2]
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
| Bez koralowy 'Lacinata' Sambucus racemosa 'Lacinata' [1] | |
| Bez koralowy 'Plumosa' Sambucus racemosa 'Plumosa' [1] | |
| Bez koralowy 'Plumosa Aurea' Sambucus racemosa 'Plumosa Aurea' [1] | |
 | Bez czarny Sambucus nigra L. - Roślina lecznicza, chwast, kilka odmian z dekoracyjnymi zabarwionymi liśćmi i owocami |
- Bugała W. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa.
- Obserwacje własne: Aleksander Skrzyński
