Nazwa gatunkowa: Robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia L. [1-3]
Angielska nazwa: Black locust, false acacia, yellow locust [1]
Inne nazwy: (kliknij, aby rozwinąć)
Rodzina: Bobowate - Fabaceae, dawniej Motylkowate - Leguminosae [1]
Morfologia
Wysokość: 15-25 m[3] .
Pokrój wzniesione drzewo[2,3].
Kwiaty: białe [2,3], liczne, zebrane w zwisające grona, bardzo przyjemnie pachnące [3]. Kwiaty przyciągają owady, w tym pszczoły[].
Owoce: lancetowaty strąk, długości 4-12 cm, szerokości 1-1,4 cm. W strąku średnio jest 6-8 nasion [3].
Łodyga/Pień/ Gałęzie/Pędy: kora na pniu jest brunatna, spękana. Gałązki zabarwione są na czerwono-brunatny kolor z połyskiem. Na pędach i pniu występują ciernie[3], wyjątkiem jest forma bezbronna 'inermis'; nieposiadająca cierni [?].
Liście: zielone [2], złożone; nieparzystopierzaste, listki kształtu jajowatego lub owalnego, długości 1,5-4,5 cm (listki), liczba listków w liściach 9-17-21. Przylistki cierniste 1.5 cm długości [3].
Nasiona: spłaszczone, owalne, matowe, brunatno zabarwione z ciemniejszymi plamami[3]
Biologia
Długość życia rośliny: Roślina wieloletnia, lecz nie należy do roślin długowiecznych [1]; zimująca w polskich warunkach klimatycznych..
Typ/forma życiowa rośliny: roślina zdrewniała; drzewo[1-3].
Kwitnienie: wiosna- początek lata; maj-czerwiec (V-VI)[2,3].
Owocowanie: wiosna-lato[2].
Rozmnażanie: generatywne poprzez nasiona, wegetatywnie przez sadzonki[2].
Ekologia
Pochodzenie:Ameryka Północna[3]
Zasięg terytorialny:Północna Ameryka (USA oraz wschodnie i zachodnie wybrzeże Kanady), []
Siedliska:[]
W USA w stanie Connecticut robinia zaklasyfikowana jest jako roślina inwazyjna, natomiast w stanie Massachusetts robinia akacjowa jest zabroniona (prohibited) [1]
Brak wiadomości na temat allelopatii [2]
Do Europy robinię akacjową sprowadził w 1601 r. francuski ogrodnik J. Robin. Robin posadził nowo przywieziony gatunek w Paryżu [3].
Wymagania klimatyczne i glebowe/Uprawa
Stanowisko: słoneczne. Robinia nie lubi zacienienia[2]
Podłoże: gliniasto-piaszczyste, przepuszczalne, ciepłe [?]. Robinia z powodzeniem może rosnąć na glebach zasobnych w wapń. Zakres pH gleby: 4.6-8.2. Robinia wykazuje średnią tolerancję na zasolenie podłoża[2]
Nawadnianie: niskie; robinia jest odporna na suszę. Najlepsze dla robinii są stanowiska o umiarkowanej wilgotności[2]
Nawożenie: niskie[2]
Rozmnażanie: generatywnie poprzez nasiona, wegetatywnie poprzez sadzonki[2]
Mrozoodporność: dorosłe osobniki wytrzymują spadki temperatur do -38 °C[2]
Odporność na warunki miejskie: w miastach i przy ulicach robinie dobrze sobie radzą, lecz wymagają znacznej ilości miejsca [?]
Robinię często spotykam się w polskim krajobrazie jako roślina alejowa, i nie dziwota, gdyż jest to drzewo pokaźnych romariarów. Pomimo iż jest to duże drzewo, to podczas kwitnienia, przypomina nam, że nastało lato i czas wybrać się na wakacje. Na dodatek pięknie kwitnące, zwisające bukiety kwiatów, uroczyście wonią i przyciągają uwagę, nie tylko, owadów (pszczół), ale innych zwierząt. Co prawda robinia nie pochodzi z naszego klimatu, ale sprawia, że letnie, gorące dni są przyjemniejsze, a szczególnie przełom wiosny i lata, mieni się, żywą zielnią, gdyż robinia obficie kwitnie.
Zastosowanie
- Zielarstwo: lecznictwo ludowe [3]
- Zielarstwo: roślina barwierska [3]
- Dendrologia: spis drzew i krzewów
- Szkółkarstwo:roślina ozdobna; do obsadzania terenów zielonych, parków i dróg
- Pszczelarstwo: Roślina miododajna []
- Przemysł drzewny [2]
- Drewno jest palne i kaloryczne, może być wykorzystane jako paliwo stałe [2]
- Przemysł kosmetyczny; produkcja wód kwiatowych[3]
Zielarstwo:
Surowiec zielarski:
Kwiat robinii Flos Robiniae, syn. Flos Pseudoacaciae, Flos Robiniae pseudoacaciae [3]
Zbiór surowca:
Kwiaty robinii zbiera się podczas jej kwitnienia, przeważnie pełnia kwitnienia przypada na końcówkę maja [3]
Surowiec zawiera:
Kwiaty:[3]
- - glikozydy flawonowe (robinina, akacyina)
- - olejek eteryczny (linalol, farnesol, piperonal)
- - kwas syringinowy
Liście:[3]
- - toksalbumina (robina)
- - flawonoidy (akacetyna)
Kora:[3]
- - toksalbumina (robina)
Działanie i stosowanie surowca zielarskiego:
Kwiaty wykorzystuje się w lecznictwie ludowym jako środek moczopędny i pobudzający trawienie. [3]
Barwierstwo:
Kora i liście są zasobne w żółty barwnik, który trwale barwi jedwab, wełnę i papier na kolor żółty[3]
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
Miniaturka | Nazwa rośliny |
---|---|
Robinia akacjowa Robinia pseudoacacia f. inermis | |
Glediczja trójciernista Gleditsia triacanthos L. - wytwarza długie, płaskie strąki | |
Karagana syberyjska Caragana arborescens Lam. |
- Plants Profile for Robinia pseudoacacia (black locust). USDA. Protokół dostępu: https://plants.usda.gov/core/profile?symbol=ROPS (dostęp )
- Conservation Plant Characteristics for ScientificName (CommonName) | USDA PLANTS. USDA National Plant Data Center - . Protokół dostępu: https://plants.usda.gov/core/profile?symbol=ROPS (dostęp )
- Mowszowicz J. . Przewodnik do oznaczania krajowych roślin zielarskich. PWRiL, Warszawa.