Nazwa gatunkowa: Paprotka zwyczajna - Polypodium vulgare L. [2,3]
Inna nazwa: Paprotka pospolita [], Słodyczka [2]
Rodzina: Paprotkowate - Polypodiaceae [2]
|
|
Paprotka zwyczajna okaz zielnikowy |
Morfologia:
Wysokość: 20-50 cm [1], 8-70 cm [2], 5-40 cm [3].
Łodyga: .
Liście: długości 10-40 cm [], naprzemianległe, złożone, wyrastają z kłącza, kształtu lancetowatego lub owalnego, zwężają się u szczytu [3], szerokości 3-8 cm, liście podczas rozwijania się zwinięte są w pastorał, pierzasto-powcinane. Liście posiadają stosunkowo długie ogonki. Kupki zarodnikowe okrągłe, bez zawijek (nagie), w dwóch szeregach po obu stronach nerwu środkowego []. Liście są zimozielone [2]. Listki u szczytu są zaokrąglone [3].
Kłącze: grube [], o słodkim smaku, pełzające, pokryte gęstymi brunatnymi łuskami [2].
Korzenie:
Biologia:
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia.
Pokrój: paproć, średniej wysokości bylina.
Zarodnikowanie: sierpień - wrzesień (VIII-IX) [1], lipiec-wrzesień (VII-IX) [2].
Rozmnażanie: wegetatywnie podział karpy.
Ekologia:
Pochodzenie:
Zasięg terytorialny:
Siedliska: cieniste zbocza, piaszczyste skarpy, wilgotne skały, lasy [zb. 1,2,3]. Paprotkę pospolitą można spotkać na terenach górzystych aż do piętra kosodrzewiny [3].
Paprotka zwyczajna jest objęta ochroną gatunkową [2].
Zastosowanie:
Kwiaciarstwo: Roślina ozdobna; r. doniczkowa
Zielarstwo: Dawniej stosowana jako roślina lecznicza [2]
Zielarstwo
Surowiec zielarski:
Kłącze paprotki - Rhizoma Polypodii, syn. Rhizoma Filicis dulcis
Skład chemiczny surowca zielarskiego:
Saponiny, trójterpeny, kwasy organiczne, śluzy, olejek eteryczne, garbniki.
Działanie surowca zielarskiego:
Moczopędne, łagodnie przeczyszczające, żółciopędne (w żółtaczce). Obecnie kłącze paprotki nie jest wykorzystywane w lecznictwie.
Zdjęcia:
|
|
|
Paprotka zwyczajna |
Paprotka zwyczajna Okaz zielnikowy |
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
 | Paprotka złocista - Phlebodium aureum L. - roślina ozdobna |
 | Nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas |
 | Zachyłka oszczepowata - Phegopteris polypodioides Fee. |
 | Zanokcica murowa - Asplenium ruta-muraria L. |
- Mowszowicz J. 1985. Przewodnik do oznaczania krajowych roślin zielarskich. Wydanie II. PWRiL, Warszawa.
- Rostafiński J., Seidl O. 1962. Przewodnik do oznaczania roślin. PWRiL, Warszawa.
- Stożek K. 2008. Rośliny i Zwierzęta. Włochy. Grafica Veneta S.p.A. (Dodatek do Gazety Wyborczej)