Nazwa gatunkowa: Paprotka złocista - Phlebodium aureum (L.) J. Sm. [1,3]

Angielska nazwa: Golden polypody [2]

Inne nazwy: Polypodium aureum L. [1,2,4], Chrysopteris aurea (L.) Link, Pleopeltis aurea (L.) C.Presl [3], Phlebodium aureum (L.) J. Smith, J. Bot. [4]

Rodzina: Paprotkowate - Polypodiaceae [1]

Morfologia:

Paprotka złocista

Wysokość: 30-120 cm [3].

Pokrój: bardzo duża paproć [3].

Liście: jasnozielone lub niebieskawo-zielone, wyginające się łukowato ku gruntowi, dość luźno ułożone, długości 30-130 cm. Ogonki liściowe 15-50 cm długości, gładkie z niewielką ilością łusek u podstawy. Brzeg blaszki pierzasto, głęboko karbowany. Blaszka liściowa z wierzchu naga, długości 30-80 cm, szerokości 10-50 cm. Blaszka liściowa podzielona jest na segmenty (nibylistki) o długości 6-20 cm i szerokości 1-4 cm. Brzegi segmentów mogą być lekko pofalowane.[4].

Kłącze: pełzające, średnicy od 8 mm aż do 30 mm [3,4], gęsto pokryte wydłużonymi łuskami, które zabarwione są na złoto lub brunatno. Łuski mogą mieć długość 10-20 mm [4].

Zrodnie (sori): ułożone w 1 rzędzie po dwóch stronach blaszki segmentów, czasami zdarzają się dwa rzędy po jednej stronieblaszki.

Korzenie:

Inne cechy:

Biologia:

Długość życia rośliny: roślina wieloletnia.

Typ rośliny: bylina z grupy paproci, epifit lub roślina naziemna [3,4]

Rozmnażanie: poprzez zarodniki, podział rośliny.

Genetyka:

Liczba chromosomów: 2n = 148 [4]

Paprotka złocista może tworzyć alloploidalne mieszańce [4]

Ekologia:

Pochodzenie: rejony tropikalne i subtropikalne Ameryki Południowej.

Występowanie: Oceania, Karaiby, Ameryka - cała (Paragwaj, Peru, Brazylia, Meksyk, Floryda)[1,3], zachodnie Indie [4]

Siedliska: lasy, opadnięte konary i pnie drzew, wilgotne skały [3], pnie drzew stojących, duże nagromadzenia humusu, miejsca po odpadnięciu liści u gatunku Sabal palmetto [4]

Uprawa:

Stanowisko: dobrze oświetlone (nie bezpośrednio), półcieniste lub cieniste.

Podłoże: pH 4,0-5,0, podłoże próchniczne.

Nawadnianie:

Nawożenie:

Szklarnia umiarkowana lub gorąca, latem 18-22°C, zimą 12-15°C. Roślina bardzo obficie zarodnikuje.

Paprotkę złocistą uprawia się w Hondurasie i w Meksyku w celach leczniczych. W meksyku kłącza paprotki sprzedawane są pod nazwą 'Calaguala' [3]

Zastosowanie:

  1. Kwiaciarstwo: Roślina ozdobna; uprawa doniczkowa.
  2. Zielarstwo: lecznictwo ludowe. W lecznictwie ludowym kłącze wykorzystywane są na schorzenia wątroby oraz na kaszle [3]

Zastrzeżenia:

Paprocie zwykle posiadają substancje kancerogenne. Nie wiadomo, czy paprotka złocista posiada właściwości toksyczne, dlatego nie zaleca się jej stosowania w celach spożywczych i leczniczych [3].

Odmiany i gatunki pokrewne:

Paprotka złocista Phlebodium aureum var. aureum [4]
Paprotka złocista Phlebodium aureum var. areolatum (Humboltd & Bonpland ex Willdenow) Farwell[2,4]
Paprotka złocista 'Blue Star' Phlebodium aureum 'Blue Star' [2]
Paprotka złocista 'Mandaianum' Phlebodium aureum 'Mandaianum' [2]
Paprotka zwyczajna - Polypodium vulgare L. - dawniej stosowana jako roślina lecznicza.
Źródło:
  1. Phlebodium aureum. ITIS. Protokół dostępu: (dostęp )
  2. Search results for Phlebodium aureum. RHS Online - Plant finder. Protokół dostępu: (dostęp )
  3. Phlebodium aureum. Useful Tropical Plants. Protokół dostępu: (dostęp )
  4. Flora of North America. Vol 2. Oxford University Press, New York.: 323. Protokół dostępu: (dostęp )

Logo internetowy ogród
Data publikacji: 12.3.2016
Data modyfikacji: 20.12.2020
Status: Artykuł otwarty - treść może ulec zmianie w każdej chwili
Menu :