Nazwa gatunkowa: Laur szlachetny - Laurus nobilis L. [2,4]
Inna nazwa: Wawrzyn szlachetny [2]
Rodzina: Wawrzynowate - Lauraceae [3,4]
Morfologia
Laur szlachetny
Wysokość: 8-12 m [1].
Szerokość: 8 m [1].
Kwiaty: drobne, żółte [1].
Owoce: owalne, błyszczące, po dojrzeniu barwy czarnej [1].
Liście: zimozielone, pachnące [1].
Biologia
Długość życia rośliny: .
Pokrój: wieczniezielony krzew lub drzewo [1,2].
Kwitnienie: .
Pienność: roślina dwupienna [2].
Rozmnażanie: generatywne poprzez nasiona lub wegetatywnie przez sadzonki [1].
Wawrzyn uprawiany jest w ciepłych krajach: Włoszech, Albanii,
Grecji, Jugosławii, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Gwatemali.
W Polsce uprawiany w szklarniach [2].
Uprawa
Stanowisko: słoneczne lub częściowo zasłonięte [1]
Podłoże: dobrze zdrenowane, przepuszczalne, gliniaste, piaszczyste, wapienne [1], żyzne, wilgotne [2].
Nawadnianie:
Nawożenie:
Rozmnażanie: generatywne poprzez nasiona lub wegetatywnie przez sadzonki półzdrewniałe [1].
Zastosowanie:
Szkółkarstwo: roślina ozdobna, doniczkowa [1]
Zielarstwo: roślina lecznicza[]
Zielarstwo: roślina przyprawowa [2]
Zielarstwo
Surowiec zielarski:
Liści laurowy Folium lauri, liść bobkowy [2]
Skład chemiczny surowca zielarskiego:
olejki eteryczne, garbniki, gorycze [2].
Ciekawostki:
Liście i gałązki laurowe znane są jako symbol zwycięstwa i sławy [2].
Zdjęcia:
Laur szlachetny
uprawa szklarniowa
Źródło:
- RHS Online. Protokół dostępu: http://www.rhs.org.uk/Plants/9876/Laurus-nobilis/Details (dostęp 12.7.2014)
- Sedo A. Krejca J. 1987. Rośliny źródłem przypraw. PWRiL, Warszawa.
- Wikipedia: Wawrzynowate. Protokół dostępu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wawrzynowate (dostęp 6.2.2015)
- ITIS: Laurus nobilis. Protokół dostępu: hthttp://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=503343 (dostęp 6.2.2015)
Morfologia
|
|
Laur szlachetny |
Wysokość: 8-12 m [1].
Szerokość: 8 m [1].
Kwiaty: drobne, żółte [1].
Owoce: owalne, błyszczące, po dojrzeniu barwy czarnej [1].
Liście: zimozielone, pachnące [1].
Biologia
Długość życia rośliny: .
Pokrój: wieczniezielony krzew lub drzewo [1,2].
Kwitnienie: .
Pienność: roślina dwupienna [2].
Rozmnażanie: generatywne poprzez nasiona lub wegetatywnie przez sadzonki [1].
Wawrzyn uprawiany jest w ciepłych krajach: Włoszech, Albanii, Grecji, Jugosławii, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Gwatemali. W Polsce uprawiany w szklarniach [2].
Uprawa
Stanowisko: słoneczne lub częściowo zasłonięte [1]
Podłoże: dobrze zdrenowane, przepuszczalne, gliniaste, piaszczyste, wapienne [1], żyzne, wilgotne [2].
Nawadnianie:
Nawożenie:
Rozmnażanie: generatywne poprzez nasiona lub wegetatywnie przez sadzonki półzdrewniałe [1].
Zastosowanie:
Szkółkarstwo: roślina ozdobna, doniczkowa [1]
Zielarstwo: roślina lecznicza[]
Zielarstwo: roślina przyprawowa [2]
Zielarstwo
Surowiec zielarski:
Liści laurowy Folium lauri, liść bobkowy [2]
Skład chemiczny surowca zielarskiego:
olejki eteryczne, garbniki, gorycze [2].
Ciekawostki:
Liście i gałązki laurowe znane są jako symbol zwycięstwa i sławy [2].
Zdjęcia:
|
|
Laur szlachetny uprawa szklarniowa |
- RHS Online. Protokół dostępu: http://www.rhs.org.uk/Plants/9876/Laurus-nobilis/Details (dostęp 12.7.2014)
- Sedo A. Krejca J. 1987. Rośliny źródłem przypraw. PWRiL, Warszawa.
- Wikipedia: Wawrzynowate. Protokół dostępu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wawrzynowate (dostęp 6.2.2015)
- ITIS: Laurus nobilis. Protokół dostępu: hthttp://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=503343 (dostęp 6.2.2015)