Nazwa rośliny: Jałowiec łuskowaty 'Blue Star' - Juniperus squamata 'Blue Star' [1]
Rodzina: Cyprysowate - Cupressaceae [1,2]
Morfologia
|
|
Jałowiec łuskowaty 'Blue Star' |
Wysokość: 30-100 cm [1].
Pokrój: niski, poduszkowaty krzew [1].
Szerokość: odmiana tego jałowca rozrasta się na szerokość 30-120 cm [1].
Liście: igły szpilkowate, po trzy w każdym okółku, długość do 4 mm. Wieczniezielone [1]
Biologia
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, zimująca w polskich warunkach.
Typ/forma życiowa rośliny: roślina zdrewniała, krzew [1].
Kwitnienie: brak kwitnienia [1].
Rozmnażanie: wegetatywnie poprzez sadzonki i podział rośliny.
Uprawa
Stanowisko: słoneczne [1], znosi lekkie zacienienie, osłonięte, ciepłe
Podłoże: bez specjalnych wymagań, najlepiej jałowca uprawiać na podłożu średnio-zwięzłym i przepuszczalnym dla nadmiaru wody. Odmiana ta źle rośnie na glebach mokrych[1].
Nawadnianie: średnie, toleruje okresy suszy[1]
Nawożenie: niskie
Mrozoodporność: może przemarzać w północnych częściach Polski, strefa 4-8 [1]
Słaby wzrost. Nie wymaga wielu zabiegów uprawowych. Czasami po kilku latach warto odmłodzić roślinę poprzez cięcie [1]
Zastosowanie
Szkółkarstwo Roślina ozdobna
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
| Jałowiec łuskowaty Juniperus squamata Buch. Ham. - forma typowa | |
| Jałowiec łuskowaty 'Meyeri' Juniperus squamata 'Meyeri' Rehd. - odmiana Meyera, słaby wzrost, w Polsce dorasta do 1-2 m., proste wzniesione gałęzie, igły barwy niebiesko-zielonej, dość wytrzymała na mrozy | |
| Jałowiec łuskowaty 'Wilsonii' Juniperus squamata 'Wilsonii' Rehd. - odmiana Wilsona, słaby wzrost, wys. do 1,5 m., proste wzniesione gałęzie, drobne gałązki boczne, niska mrozoodporność | |
| Jałowiec pospolity Juniperus communis L. - roślina ozdobna, roślina lecznicza | |
 | Jałowiec Pfitzera 'Pfitzeriana Aurea' Juniperus xpfitzeriana 'Pfitzeriana Aurea' |
- Juniperus squamata 'Blue Star'. Missouri Botanical Garden. Protokół dostępu: http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=k780 (dostęp )
- Bugała W. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa.