Nazwa gatunkowa: Oliwnik wąskolistny - Elaeagnus angustifolia L. [1,2]
Inne nazwy:
Rodzina: Oliwnikowate - Elaeagnaceae [1,2]
Morfologia
Wysokość: do 7 m [2] .
Pokrój wysoki krzew lub niskie drzewo z nieregularną, szeroką i gęstą koroną [2].
Kwiaty: o żółto zabarwionym wnętrzu, z zewnątrz srebrzysto-szare, zebrane w kątach liści po 1-3 sztuk, z silnym zapachem[2].
Owoce: eliptyczne do owalnych, długości do 2 cm, srebrzystobiałe, gdy dojrzeją to nabierają żółtego odcienia, długo utrzymują się na gałązkach[2].
Łodyga/Pień/ Gałęzie/Pędy: Pień przeważnie wyginający się. Pędy pokryte cierniami. Młode pędy barwy srebrzystobiałej, pokryte włoskami w kształcie łusek. Podczas zimy włoski zanikają ujawniając oliwkowe zabarwienie korowiny [2].
Liście: kształtu lancetowatego, długości 4-8 cm, ze szczytem tępym lub zaostroznym. Włoski u młodych liści pokrywają obie strony blaszki natomiast u starszych liści spód liści jest gęsciej pokryty włoskami niż górna blaszka. [2].
Korzenie: system korzeniowy raczej płytki, gdyż przy silnych wiatrach drzewiaste formy oliwnika mogą zostać wywrócone[2]
Inne cechy: []
Biologia
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, zimująca w gruncie w polskich warunkach[2].
Typ/forma życiowa rośliny: roślina zdrewniała; krzew lub drzewo[2].
Kwitnienie: maj-czerwiec (V-VI)[2].
Owocowanie: wrzesień-październik (IX-X)[2].
Rozmnażanie: generatywnie za pomocą nasion, wegetatywnie poprzez sadzonki[].
Ekologia
Pochodzenie:[]
Zasięg terytorialny:Europa Południowa (tereny wokół Morza Śródziemnego), Azja Mniejsza, Azja Zachodnia i Środkowa, [2]
Siedliska:doliny z rzekami wśród pustynnych terenów[2]
Wymagania klimatyczne i glebowe/Uprawa
Stanowisko: wymaga pełnego nasłonecznienia[2]
Podłoże: brak specjalnych wymagań, dobrze rośnie na glebach suchych, piaszczystych, kamienistych, ale należy unikać gleba skrajnie mokrych. Dobrze znosi zasolene i skrajnie zasadowe gleby.[]
Nawadnianie: niskie, oliwnik odporny jest na susze[2]
Nawożenie: []
Rozmnażanie: []
Mrozoodporność: dobra[2]
Oliwnik należy do drzew łatwych w uprawie i mało wymagających. Ceniony jest ze względu na ciekawe wybarwienie liści i pokrój. Charakteryzuje się szybkim wzrostem. Znosi trudne warunki uprawowe, takie jak wysoka temperatura, zanieczyszczenie powietrza, zasolenie gleby i susza. Jest najbardziej wytrzymałym drzewem jeśli chodzi o uprawę w miastach i na terenach przemysłowych. Od czasu do czasu wymaga cięcia korekcyjnego, które poprawi wygląd i zdrowotność rośliny. Przesadzać można z powodzeniem 2-3 letnie okazy, później oliwniki gorzej znoszą przesadzanie [2].
Zastosowanie
- Dendrologia: spis drzew i krzewów: roślina do parków, zieleni miejskiej, jako roślina pojedyncza i na żywopłoty oraz szpalery, do rekultywacji zdegradowanych miejsc i nieużytków [2]
- Szkółkarstwo: roślin ozdobnych
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
Miniaturka | Nazwa rośliny |
---|---|
Oliwnik baldaszkowy Elaeagnus umbellata Thunb. [2] | |
Oliwnik srebrzysty Elaeagnus commutata Bernh. [2] | |
Rokitnik zwyczajny Hippophae rhamnoides L. - drzewko lub krzew uprawiany jako roślina ozdobna lub w celu pozyskania owoców bogatych w witaminę C. Rokitnik przypomina oliwnika, gdyż ma srebrzysto szare liście |
- Elaeagnus angustifolia L.. ITIS. Protokół dostępu: https://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=27770#null (dostęp )
-
Bugała W.. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa.