Internetowy Ogród - z pasji do Ogrodnictwa

Uprawa:

Stanowisko: o rozproszonym świetle, półcieniste, najlepiej na wschodnim oknie ^[3], o wysokiej wilgotności względnej powietrza - zraszane, należy cieniować nefrolepisy w słoneczne dni ^[2], najlepszym miejscem dla nefrolepisu będzie północne lub wschodnie okno .

Podłoże: pH 5,5-6,0, żyzne, próchniczne, o dużej zawartości torfu ^[3], wysokie wymagania pokarmowe, wrażliwa na zasolenie (3g KLC/dm^3).

Nawadnianie: dobre, obfite, należy pilnować, aby podłoże było stale wilgotne ^[3].

Nawożenie: średnie, regularne, o zwiększonej ilości azotu (N) ^[2], nie zaleca się stosowania nawozów mineralnych (sztucznych) podczas ukorzeniania roślin. W trakcie uprawy młodych roślin można stosować bardzo słabe roztwory nawozów (około 0,2%).

Typ szklarni: umiarkowana, latem 20-25°C, zimą 12-15°C.

Rozmnażanie: zazwyczaj przez rozłogi, rzadziej przez podział roślin ^[2].

Ogólny sposób rozmnażania to pozyskiwanie młodych roślin poprzez ukorzeniające się rozłogi roślin matecznych. Materiał mateczny możemy posadzić na parapetach wypełnionych mieszanką ziemi liściowej z torfem i piaskiem (lub inną zasobną w substancję organiczną), w rozstawie 30 x 40 cm. Wyrastające rozłogi kulkujemy, czyli przytwierdzamy drutem w kształcie litery U w kierunku podłoża. Młode rośliny możemy rozpocząć oddzielać od roślin matecznych, gdy wytworzą 3-4 liście ^[2].

Pierwszy sposób rozmnażania: Najlepszym terminem pozyskiwania nowych roślin jest maj-sierpień. Aby rozmnażać przez rozłogi, potrzebne nam będą najlepsze rośliny jakie posiadamy. Rośliny mateczne sadzimy na stołach w rozstawie 50x50 cm lub 70x70 cm do podłoża. Podczas rozmnażania należy utrzymywać temperaturę 20-22°C ^[+]. Gdy roślina wypuści rozłogi to należy je zakulkować (przyszpilkować) do podłoża ^[2,+]. Odcinamy nowe roślinki od rośliny matecznej i przesadzamy do doniczek, gdy wytworzą 3-5 liści. Młode rośliny odejmuje się zazwyczaj raz na miesiąc. Do prac pielęgnacyjnych matecznika będzie należeć podcinanie liści rośliny matecznej, aby nie zasłaniały one roślin potomnych. Gotowy materiał handlowy można uzyskać do 6 miesięcy od odjęcia roślin potomnych.

Drugi sposób rozmnażania: Rośliny mateczne zagłębiamy w czerwcu w podłożu próchnicznym (torf, ziemia liściowa). Zagłębione rośliny wytwarzają liczne rośliny potomne. W sierpniu odcinamy młode rośliny, a roślinę macierzystą sprzedajemy. Tym sposobem z młodych roślinek uzyskamy do końca dobry materiał handlowy.

Trzeci sposób rozmnażania: Podział roślin dobrze wykształconych na dwie części.

Czwarty sposób rozmnażania: od początku nefrolepis uprawia się w doniczkach (pominięcie etapu parapetów). Jest to proces bardziej pracochłonny, jednak otrzymuje się rośliny lepiej przystosowane do warunków domowych. Nefrolepisy w doniczkach uprawia się w ciepłej szklarni o temp. 20-22°C ^[2]

Nefrolepis w uprawie domowej jest łatwy i mało wymagający ^[2]. Należy zapewnić mu stałą, umiarkowaną wilgotność podłoża, przy czym należy pamiętać, aby nie podlewać rośliny świeżą wodą wodociągową. Nefrolepis bardzo ładnie prezentuje się na ścianach i meblach.

Co roku na wiosnę, zaleca się przesadzanie młodych roślin do większych pojemników. Starsze osobniki przesadza się co 2 lub 3 lata. Gdy rośliny rozpoczną wegetację, należy rozpocząć obfite podlewanie i nawożenie (co tydzień) ^[3]

Choroby i szkodniki:

Do najczęstszych chorób należą:

1. antraknoza spowpodowana przez grzyb Glomerella nephrolepis - objawia się brunatnieniem wierzchołków liści i ich zamieraniem, zaleca się ograniczyć zraszanie nocą ^[2]

Do najczęstszych szkodników uprawy należą:

1. nicienie - objawy występowania nicieni - brązowienie liści, zamieranie, usychanie roślin, zaleca się poprawienie higieny uprawy (sterylizacja narzędzi) oraz dezynfekcję podłoża np formaliną.
2. tarczniki, mszyce, mączliki - należy stosować preparaty fosfoorganiczne ^[2].
3. węgorek paprotkowiec Aphelenchoides olesistus - jego obecność objawia się żółtymi, brązowymi lub czarnymi plamami na liściach, w zwalczaniu należy stosować preparaty fosfoorganiczne^[2]

Nefrolepisy pozostawione w ogrodzie mogą być atakowane przez ślimaki ^[3]