Nazwa gatunkowa: Berberys Thunberga - Berberis thunbergii DC. [1-4]
Rodzina: Berberysowate - Berberidaceae [1-3]
Morfologia
Wysokość: 1,5 - 2,0 m [3,4].
Pokrój: szeroki, kulisty krzew [3].
Kwiaty: obupłciowe, drobne. 6 płatków korony, 6 płatków kielicha, 6 pręcików, które są wrażliwe na dotyk, 1 słupek. Kwiaty zabarwione są na żółto po wewnętrznej stronie oraz na czerwono po zewnętrznej. W kwiatach, u nasady płatków znajdują się nektarniki [3].
Owoce: eliptyczna, czerwona, błyszcząca jagoda, która zwisa pojedynczo (cecha char., pozostałe berberysy mają owoce w krótkich gronach) na krótkiej szypułce. Owoce dość długo utrzymują się na gałęziach [3].
Łodyga: gałązki niezbyt długie, z bruzdami, koloru pomiędzy purpurą a brązem, z tendencją do wyginania się. Gałązki pokryte są pojedynczymi krótkimi i ostrymi cierniami. Drewno posiada żółtą barwę [3].
Liście: opadające na zimę. Pojedyncze, ustawione na pędach skrętolegle, zebrane w pęczki (3-9) na krótkopędach, kształtu łopatkowatego, całobrzegie, długości 1-3 cm, z łagodnym szczytem. Górna powierzchnia liści jest zabarwiona na jasną zieleń, natomiast dolna jest sinozielona [3]. Na jesień liście zmieniają kolor na czerwony lub pomarańczowo-czerwony [3,4].
Nasiona:
Kłącze:
Korzenie:
Biologia
Długość życia rośliny: rośliny wieloletnia, zimująca w polskich warunkach, jednak w niektórych zimniejszych rejonach Polski może przemarzać podczas ostrych zim [3].
Typ rośliny: krzew [3,4].
Kwitnienie: maj-czerwiec [zb. 3,4].
Rozmnażanie: generatywnie poprzez nasiona, wegetatywnie poprzez sadzonki zielne [3].
Ekologia
Pochodzenie:
Zasięg terytorialny: Japonia [3]
Siedliska:
Uprawa
Stanowisko: słoneczne [1,4], półcieniste, osłonięte [3,4]
Podłoże: umiarkowanie wilgotne, lekkie, przepuszczalne, żyzne [3]. Berberys można uprawiać na glebach kwaśnych do lekko alkalicznych [4].
Nawadnianie: dostateczne, berberysy nie powinny mieć zbyt wilgotnego podłoża [3], odporny na suszę [4]
Nawożenie:
Mrozoodporność: umiarkowana [4]
Berberysy nie mają specjalnych wymagań co do gleby i podłoża. Bardzo dobrze rozmnaża się je poprzez sadzonki zielne. Berberysy Thunberga nie są porażane przez rdzę, dlatego można je bez obawy stosować w różnych nasadzeniach. Po przemarznięciu szybko się regeneruje. Odmiany berbrysów rozmnaża się wegetatywnie poprzez sadzonki, które powtarzają cechy rośliny matecznej [3].
Zastosowanie
Szkółkarstwo: Roślina ozdobna
Dendrologia; Tereny zieleni - nasadzenia parkowe, żywopłoty, pojedynczo lub w grupach [zb. 3,4]
Wzmacnianie skarp i rowów [3].
Zdjęcia:
|
|
Berberys Thunberga Okaz zielnikowy |
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
| Berberys Thunberga 'Atropurpurea' Berberis thunbergii 'Atropurpurea' - odmiana z 1887 r. z purpurowymi liśćmi przez całe lato, słabszy wzrost, wyprostowany pokrój, dużo siewek powtarza cechy rośliny matecznej[3] | |
 | Berberys Thunberga 'Atropurpurea Nana' Berberis thunbergii 'Atropurpurea Nana' - podobnie jak Atropurpurea ma purpurowe liście, jednak jest znacznie od niej niższa (30-40 cm), do ogródków domowych [3] |
| Berberys Thunberga 'Aurea' Berberis thunbergii 'Aurea' [4] | |
| Berberys Thunberga 'Bagatelle' Berberis thunbergii 'Bagatelle' | |
| Berberys Thunberga 'Erecta' Berberis thunbergii 'Erecta' - gęsty, wyprostowany pokrój, ma jasnozielone liście ładnie się przebarwiające jesienią, o. cenna na żywopłoty, łatwa w rozmnażaniu [1,3] | |
 | Berberys Thunberga 'Goldalita' Berberis thunbergii 'Goldalita' |
 | Berberys Thunberga 'Golden Carpet' Berberis thunbergii 'Golden Carpet' |
| Berberys Thunberga 'Green carpet' Berberis thunbergii 'Green carpet' [4] | |
 | Berberys Thunberga 'Helmond Pillar' Berberis thunbergii 'Helmond Pillar' |
 | Berberys Thunberga 'Maria' Berberis thunbergii 'Maria' |
 | Berberys Thunberga 'Pink Queen' Berberis thunbergii 'Pink Quenn' |
| Berberys Thunberga 'Red Chief' Berberis thunbergii 'Red Chief' [1]. |
- Wyjście do Ogrodu Botanicznego w Krakowie (3.9.2014)
- Berberis thunbergii DC. ITIS. Protokół dostępu: http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=18835 (dostęp 30.3.2015)
- Bugała W. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa.
- Drzewa i krzewy w ogrodzie przydomowym, Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach. 2007.