Internetowy Ogród - z pasji do Ogrodnictwa

Jest to zabieg wprowadzania nasion do podłoża oraz zapewnienie im dogodnych warunków do skiełkowania. Kiełkowanie wysianych nasion zależy od warunków środowiska, jakości nasion i sposobu wykonania siewu ^[1].

W warunkach naturalnych nasiona rozsiewają się samoistnie w krótkim okresie po dojrzeniu. W szkółkarstwie z różnych względów siew wykonywany jest w różnych terminach.

Podczas siewu jesiennego rośliny lepiej wschodzą, siewki są silniejsze oraz nie ma potrzeby przechowywania nasion. W tym okresie w szkółkach zwykle nie ma wolnej powierzchni do obsiewu oraz istnieje ryzyko przemarznięcia siewek (bezśnieżna zima, wiosenne przymrozki) lub ich zagniwania, dlatego termin jesienny siewu jest rzadziej stosowany. Na jesień zazwyczaj wysiewa się niektóre gatunki jodeł.

Na wiosnę wysiewa się głównie nasiona roślin iglastych: sosny, świerka, modrzewia, a także olsze. Późną wiosną można wysiewać osikę, wierzby i olsze. Ogólnie przyjmuje się, że większość gatunków wysiewa się w kwietniu lub maju ^[1].

Głębokość siewu nasion zależy od wielkości, właściwości nasion, rodzaju przykrycia i pory siewu. Najczęściej nasiona wysiewa się na głębokość 0-8 cm, a konkretne wartości można znaleźć w tabelach z normami wysiewu. Ogólnie przyjmuje się zasadę wysiewania nasion na głębokość równą dwu- lub trzykrotnej średnicy wysiewanych nasion. Do przykrywania nasion najczęściej stosuje się piasek, rzadziej torf, kompost, trociny i inne. Przykrycie nasion piaskiem zabezpiecza przed zachwaszczeniem podłoża i izoluje przed nadmiernym wyparowaniem wilgoci z gleby. Jasna barwa piasku chroni siewki przed przegrzaniem i zgorzelą słoneczną oraz zapobiega wymywaniu nasion, więc poprawia również wschody ^[1].