Kserofity

Kategoria: Ogrodnictwo > Botanika, Ekologia

Definicja:

Kserofity - rośliny przystosowane, pod względem morfologii i fizjologi, do życia w środowisku ubogim w wodę []. Kserofity prowadzą oszczędną gospodarkę wodną i transpirują wodę w niewielkim stopniu [3] Środowiska o organicznej ilości wody są to na przykład pustynie, stepy i skaliste zbocza. Cechy budowy roślin umożliwiające przetrwanie w wymienionych wyżej warunkach, nazywamy cechami kseromorficznymi. Niektóre kserofity są zdolne do egzystowania w środowiskach, w których występuje woda trudno dostępna z powodu zasolenia podłoża lub niskiej temperatury. Przystosowanie do suchych warunków wpływa zazwyczaj na powolny wzrost kserofitów.

Kserofity dzieli się na sukulenty i sklerofity

kserofity podział

Sukulenty, inaczej Rośliny gruboszowate

Agawa

agawa amerykańska

jako przykład sukulenta liściowego

Rośliny przystosowane do suchych warunków poprzez zdolność do magazynowania wody w tkankach.

Sukulenty dzieli się na:

  • Sukulenty łodygowe - gromadzą wodę w łodydze, rośliny z rodziny kaktusowatych (Cactaceae), np. Cereus peruwiański, Opuncja białowłosa, Mammilaria
  • Sukulenty liściowe - gromadzą wodę w liściach (mięsiste liście), czasami także w łodydze, np. Grubosz jajowaty, Grubosz drzewiasty, Agawa amerykańska, Aloes drzewiasty
  • Sukulenty korzeniowe - rośliny z rodziny baldaszkowatych (Apiaceae) i tojeściowatych (Asclepiadaceae) występujące na obszarach pustynnych i stepowych

Sklerofity, Suchorośla

Są to to rośliny, o szeregu cech morfologicznych, anatomicznych i fizjologicznych, przystosowane do egzystowania w suchym środowisku. Sklerofity potrafią ograniczyć transpirację wody z tkanek poprzez różne cechy, na przykład: ograniczenie powierzchni blaszki liściowej, silnie zgrubiałe komórki epidermy i grubą warstwę kutykuli. Posiadają liczne aparaty szparkowe, które intensywnie transpirują jeżeli roślina ma dobry dostęp do wody [2]. Sklerofity potrafią też pozyskiwać wodę z głębszych warstw gleby poprzez silnie rozwinięty system korzeniowy, a wysokie ciśnienie osmotyczne soku komórkowego pomaga im pobierać wodę z zasolonego środowiska.

Źródło:
  1. Marcinek J. 2006. Ilustrowana encyklopedia powszechna A-Z, Zielona Sowa, Kraków.
  2. Szweykowsa A., Szweykowski J. 1975. Botanika, PWN, Warszawa.
  3. 1990. Rośliny doniczkowe w mieszkaniu. Chemil, Warszawa.
Menu :