Nazwa gatunkowa: Zamiokulkas zamiolistny - Zamioculcas zamiifolia (Lodd.) Engl. [2]
Angielska nazwa: fern arum [1,2], african cootie, aroid palm, cardboard palm, emerald frond i ZZ plant[2]
Inne nazwy: Zamiokulkas ziemiolistny
Rodzina: Obrazkowate - Araceae [1]
Morfologia
|
|
Zamiokulkas zamiolistny w doniczce |
Wysokość: 0,5-1 m [1].
Szerokość: 0,5-1 m [1].
Pokrój: wieczniezielona bylina [1]
Kwiaty: wyrastają jeden lub dwa biało-zielone kwiaty w pobliżu podstawy liści [2]. Kwiaty zamiokulkasa przypominają kwiaty anturium [1]. Kwiaty nie są zbyt dekoracyjne i nie mają wpływu na walory ozdobne dla rośliny [2]. Zaleca się usuwanie kwiatów, ponieważ stanowią one pewien rodzaj wysiłku dla rośliny.
Owoce: białe jagody [1] .
Łodyga: zamiokulkas nie posiada typowych gałęzi, czy łodyg [2].
Liście: liście złożone, długości 40-60 cm, wyrastają z ziemi [1]. Listki są błyszczące i ciemnozielone [1]. Na liściu jest 6-8 par listków [1], które wyrastają pierzaście [2]. Ogonki liściowe, które przypominają łodygi, są zgrubiałe, mięsiste i pełnią funkcję magazynu dla wody. Ogonki liściowe mają średnicę od 0.4 do 10 cm [2]
Kłącze: duże, grube, magazynuje wodę [1,2]
Biologia
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia [1,2].
Typ rośliny: bylina [1], roślina zielna [2].
Kwitnienie: .
Rozmnażanie: wegetatywnie poprzez sadzonki [1,2].
Ekologia
Pochodzenie: wschodnia, tropikalna część Afryki [2]
Zasięg terytorialny: wschodnia, tropikalna część Afryki [1]
Siedliska:
Uprawa
Stanowisko: półcieniste lub cieniste i osłonięte [1]
Podłoże: przepuszczalne, dobrze zdrenowane, piaszczysto-gliniaste [1], .
Nawadnianie: toleruje niewielkie zasuszenie [2], nie zalewać
Nawożenie: nawożenie można połączyć z nawadnianiem, do nawożenia można użyć następującej zawartości składników (mg/L): 125 N, 12 P, 100 K, 65 Ca, 1.0 Fe i Cu, 0.5 Mn i Zn, 0.3 B, i 0.1 Mo [2]
Mrozoodporność: do H1B [1]
Rozmnażanie: rozmnażanie zamiokulkasa przeprowadza się poprzez umieszczenie sadzonek liściowych z pojedynczych listków w podłożu [1,2]. Rozmnażanie nie jest łatwe ponieważ sadzonki wymagają przez długi czas zapewnienia wysokiej temperatury (24-32°C) oraz wysokiej wilgotności względnej powietrza (60-90%). Jako podłoże do ukorzeniania sadzonek można użyć mieszankę torfu z perlitem (1:1). Do ukorzeniania sadzonek można zastosować ukorzeniacze. Warto połączyć nawożenie z nawadnianiem podczas ukorzeniania. Zawartość składników pokarmowych podczas irygacji sadzonek powinna wynosić (mg/L): 50 N, 8 P, 42 K, 22 Ca, 1.0 Fe i Cu, 0.5 Mn i Zn, 0.3 B, i 0.1 Mo. Najszybciej ukorzeniają się listki z wierzchołkowej części liścia, natomiast najwolniej - te z dolnej części liścia. Na wyprodukowanie rośliny, która nadaje się do handlu potrzeba 8-12 miesięcy. Podczas ukorzeniania zaleca się dobrze cieniować sadzonki, zwiększanie ilości światła nie ma wpływu na szybkość ukorzeniania się sadzonek zamiokulkasa [2]
Ogólny opis:
Zamiokulkas zamiolistny jest dość odporny na zaniedbania, dlatego uznawany jest za łatwy w uprawie. Rzadko pojawiają się na nim choroby i szkodniki [1,2]. Dzięki wspomnianym zaletom oraz ciekawemu ulistnieniu zamiokulkas zyskał popularność jako ozdobna roślina doniczkowa. O popularności zamiokulkasa zamiolistnego może świadczyć uznanie przez Związek Szkółkarzy i Ogrodników na Florydzie za 'roślinę roku 2002' [2]
Zastosowanie
Roślina ozdobna [1,2]; doniczkowa, do wnętrz, na zewnątrz na patio [1].
Ceny w sklepach
Doniczka 17: ok. 40 zł
- Zamioculcas zamiifolia. RHS Online. Protokół dostępu: http://www.rhs.org.uk/Plants/19185/Zamioculcas-zamiifolia/Details (dostęp 1.2.20165)
- Lopez R.G., Blanchard M.G., Runkle E.S. 2009. Propagation and Production of Zamioculcas zamiifolia. Department of Horticulture, Michigan State University, Michigan. Protokół dostępu: https://ag.purdue.edu/hla/Publication%20Library/Lopez/Propagation%20and%20Production%20of%20ZZ.pdf (dostęp 1.2.20165)
