Nazwa gatunkowa: Czyściec wełnisty - Stachys byzantina K. Koch [2-4]

Angielska nazwa: Woolly hedgenettle [2,4]

Inna nazwa: Czyściec wełniasty [], Stachys olympica Poir. [2-4]

Rodzina: Jasnotowate - Lamiaceae [2-4], dawniej Wargowe - Labiateae [1,4]

Morfologia:

Czyściec wełnisty Stachys byzantina

Czyściec wełnisty

Wysokość: 20-40 cm [1].

Kwiaty: zebrane w okółkach na wierzchołkach łodyg, niepozorne, białe [1].

Owoce:

Łodyga:

Liście: pojedyncze, naprzeciwległe, eliptyczne, pokryte gęstym kutnerem (filcem) [1].

Biologia:

Długość życia rośliny: roślina wieloletnia.

Pokrój: bylina w postaci rozety liściowej [4].

Kwitnienie:

Rozmnażanie: wegetatywnie przez podział roślin, a także generatywnie - poprzez siew nasion.

Ekologia

Zasięg terytorialny: wschodnie i zachodnie rejony Ameryki Północnej [4]

Siedliska:

Uprawa/Ochrona:

Stanowisko: suche i słoneczne.

Podłoże: ubogie

Rozstawa:

Nawadnianie:

Nawożenie:

Rozmnażanie: czyśćca możemy rozmnożyć poprzez podział zbytnio zagęszczonych roślin na wiosnę

Rośliny są wrażliwe na mrozy, szczególnie gdy zima jest sucha i bezśnieżna.

Zastosowanie:

Kwiaciarstwo: Roślina ozdobna [1,3]: Ogrody skalne, obwódki, rabaty.

Zdjęcia:

Czyściec wełnisty wełniasty stachys lanata Czyściec wełnisty wełniasty stachys lanata

Czyściec wełnisty

Czyściec wełnisty

9.10.2012

Czyściec wełnisty wełniasty stachys lanata

Czyściec wełnisty

Liść 9.10.2012

Odmiany i gatunki pokrewne:

  • Czyściec wielkokwiatowy - Stachys grandiflora
  • Czyściec prosty - Stachys recta L. [5,6] - dawniej roślina wykorzystywana była w medycynie ludowej [5]
Źródło:
  1. Kiljańska I. (Red.) 1971. Kwiaciarstwo. PWRiL, Warszawa.
  2. ITIS. Protokół dostępu: http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=505350 (dostęp 28.1.2015)
  3. USDA ARS-GRIN. Protokół dostępu: http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/taxon.pl?316846 (dostęp 28.1.2015)
  4. USDA Plants Database. Protokół dostępu: http://plants.usda.gov/core/profile?symbol=STBY (dostęp 28.1.2015)
  5. Mowszowicz J. 1985. Przewodnik do oznaczania krajowych roślin zielarskich. PWRiL, Warszawa: 367.
  6. ITIS. Protokół dostępu: http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=32315 (dostęp 28.1.2015)
Menu :