Nazwa gatunkowa: Siningia - Sinningia speciosa (Lodd.) Hiern [2]
Inne nazwy: Gloksynia, Sinningia hybrida [1]
Rodzina: Ostrojowate - Gesneriaceae[2]
|
|
Gloksynia |
Morfologia
Wysokość: .
Kwiaty: dzwonkowato-rurkowate, aksamitnie owłosione, barwy (w zależności od odmiany) białej, różowej, czerwonej, fioletowej [1] .
Owoce: .
Łodyga: wyrasta z bulwy[1].
Liście: duże, owłosione[1].
Biologia
Długość życia rośliny: .
Pokrój: bylina cebulowa [1].
Kwitnienie: podczas lata, czasami do jesieni [1].
Rozmnażanie: generatywnie poprzez nasiona [1].
Ekologia
Pochodzenie: Środkowa Ameryka
Zasięg terytorialny:
Siedliska:
Uprawa
Stanowisko: półcieniste [1]
Podłoże: przepuszczalne, z dużą ilością torfu, próchniczne, o odczynie obojętnym [1] .
Nawadnianie: średnie, jednak podczas kwitnienie należy obficie gloksynię podlewać. Należy uważać, aby nie polewać wodą liści gloksynii [1]
Nawożenie: obfite podczas kwitnienia [1]
Temperatura uprawy: w czasie zimy 12-18 °C [1]
Rozmnażanie: producenci rozmnażają gloksynię głównie przez siew nasiona. Rozmnażanie gloksynii jest dosyć trudne w warunkach domowych [1]
Po kwitnieniu gloksynię przestajemy podlewać. Uschnięte liście się usuwa. Podczas spoczynku, cebulę przechowujemy w temperaturze 12-18 °C. W lutym cebule sadzi się do świeżego podłoża i przykrywa się 2 cm warstwą ziemi. Po posadzeniu cebule stopniowo należy podlewać. W kwietniu można przystąpić do nawożenia roślin [1]
Zastosowanie
- Kwiaciarstwo: Roślina ozdobna
Zdjęcia:
|
|
Gloksynia kwiat |
Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:
 | Cyklamen perski Cyclamen persicum |