Nazwa gatunkowa: Mamilaria - Mammilaria blossfieldiana var. schurliana
Rodzina: Kaktusowate - Cactaceae [1]
Morfologia
Łodyga: na grubym, kulistym zgrubieniu wyrastają brodawki, na szczycie których osadzone są ciernie.
Liście: przekształcone w ciernie[1].
Inne cechy: na powierzchni zgrubień znajdują się ciernie [1]
Biologia
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, niezimująca w gruncie w polskim klimacie.
Pokrój: bylina [], kulisty sukulent [1].
Kwitnienie: pod koniec wiosny [1].
Rozmnażanie: wegetatywne poprzez ukorzenianie odrostów, bocznych pędów i sadzonki [1].
Ekologia
Pochodzenie:
Zasięg terytorialny: Ameryka Środkowa [1]
Siedliska:
Uprawa
Stanowisko: słoneczne, ciepłe, okna południowe lub południowo-wschodnie [1]
Podłoże: mieszanka gliny, torfu i piasku w stosunku 1:0,5:1, odczyn obojętny [1].
Nawadnianie: bardzo niskie. Podczas zimy całkowicie należy ograniczyć podlewanie, wczesną wiosną zaczynamy od zamgławiania kaktusów, a później podczas kwitnienia rozpoczynamy podlewanie podłoża. Kaktusów nie powinno się podlewać zimną wodą ! [1]
Nawożenie: słabe. Nawozimy od maja do lipca. 1 g nawozu dla kaktusów na jeden litr wody do podlewania [1]
Podczas okresu zimowego kaktusy wchodzą w stan spoczynku. Odpowiednia temperatura (8-10°C) i skąpe podlewanie podczas spoczynku są potrzebne do pobudzenia kwitnienia na wiosnę u tych kaktusów. Przesadzamy kaktusy co 2-3 lata, a nawet rzadziej. Nie należy przesadzać kaktusów podczas kwitnienia. Uszkodzone korzenie lub tkanki kaktusa (nadgnite) należy odciąć i lekko podsuszyć, aby dalej nie zagniwały. Dodatkowo odcięte kawałki można obsypać węglem drzewnym z Kaptanem [1]
Zastosowanie:
Kwiaciarstwo: Roślina ozdobna, doniczkowa.