Nazwa gatunkowa: Epimedium czerwone - Epimedium x rubrum E.Morren [1,2]
Inne nazwy:
Rodzina: Berberysowate - Berberidaceae [1,2]
Morfologia
Wysokość: 15 do 30 cm [1,2] .
Pokrój kłączowa bylina tworząca kępy [1,2].
Kwiaty: niewielkie, dzwonkowate, z wystającymi ostrogami lub bez, średnicy około 2 cm, działki kielicha barwy karmazynowej, płatki barwy jasnożółtej, ostrogi są kremowe[1,2].
Łodyga:[].
Liście: zimozielone lub opadające na okres mrozów, czerwono nabiegłe, przebarwiają się jesienią na czerwono [2]. Złożone, kształtu sercowatego, długości do 7,5 cm, zaostrzone na szczycie, na brzegach znajdują się kolczaste ząbki,[2]
Biologia
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, zimująca w gruncie w polskim klimacie [1,2].
Typ/forma życiowa rośliny: bylina, roślina zielna, liściasta [1,2].
Kwitnienie: wiosna: kwiecień (IV) [2].
Owocowanie: [].
Rozmnażanie: wegetatywne przez podział roślin [1].
Ekologia
Pochodzenie:epimedium czerwone powstało poprzez skrzyżowanie E. alpinum i E. grandiflorum[2]
Uprawa
Stanowisko: półcieniste do zacienionego, osłonięte od wiatrów [1,2]
Podłoże: umiarkowanie wilgotne, dobrze zdrenowane, nie powinno być wapienne [1], lubi iły bogate w próchnicę [2]
Nawadnianie: niskie do średniego, toleruje niewielkie okresy suszy[2]
Nawożenie: []
Rozmnażanie: dzielenie roślin najlepiej jest przeprowadzić jesienią po ustaniu kwitnienia [1]
Mrozoodporność: do -20°C, strefa 5-9 [1,2]
Na jesień należy przyciąć wszystkie uschłe liście[2]
Zastosowanie
- Kwiaciarstwo: roślina ozdobna; obwódki, bordery, kompozycje kwiatowe, na skalniaki, roślina okrywowa, pod róże i krzewy [1,2]
- Epimedium x rubrum. RHS Online. Protokół dostępu: https://www.rhs.org.uk/plants/details?plantid=702 (dostęp 11.2.2017)
- Epimedium x rubrum. Missouri Botanical Garden. Protokół dostępu: http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=c640 (dostęp 11.3.2021)