Nazwa gatunkowa: Arbuz zwyczajny - Cucurbita citrullus L. [1]

Inne nazwy: Kawon, Citrullus lanatus Mansf., Citrullus vulgaris Schrad.

Rodzina: Dyniowate - Cucurbitaceae [1]

Morfologia:

Wysokość: .

Kwiaty: koloru zielonożółtego [1].

Owoce: duża, kulista jagoda, o miękkim i soczystym, miąższu [1].

Łodyga: gruba, szorstko owłosiona, płożąca się [1].

Liście: duże, .

Nasiona: płaskie, owalne, po dojrzeniu ciemnobrązowe lub czarne, niedojrzałe koloru białego [1].

Kłącze:

Korzenie:

Biologia:

Długość życia rośliny: roślina jednoroczna [1].

Pokrój: roślina zielna, pokładająca się [1].

Kwitnienie:.

Rozmnażanie: generatywne poprzez nasiona.

Ekologia:

Zasięg terytorialny: tropikalne rejony Afryki, obszary równikowe [1]

Siedliska:

Zastosowanie:

Zielarstwo roślina lecznicza [1]

Owoc lub warzywo uprawiane

Zielarstwo

Surowiec zielarski:

Owoc arbuza - Fructus Citrulli vulgaris [1]

Skład chemiczny surowca zielarskiego: [1]

  • cukry (Fruktoza, sacharoza, glukoza)
  • pektyny
  • celuloza
  • witaminy B, C i PP
  • sole mineralne: magnez (Mg), wapń (Ca), potas (K), fosfor (P), żelazo (Fe)

Działanie surowca zielarskiego:

Surowe owoce podaje się przy niedokrwistości i osłabieniach. Arbuz posiada także właściwości obniżające ciśnienie krwi, przeciwgorączkowe i moczopędne.

Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:

Źródło:
  1. Teresa Lewkowicz-Mosiej. Leksykon roślin leczniczych. Warszawa: Świat Książki, 2003.
Menu :