Nazwa gatunkowa: Grab pospolity - Carpinus betulus L. [1,2]

Rodzina: Brzozowate - Betulaceae [1]

Morfologia

Wysokość: do 20 m [1].

Kwiaty: .

Owoce: owocostany długości 14 cm. Okrywa owoców z trzema pergaminowatymi klapami, długości 5 cm, środkowa klapa jest dłuższa od pozostałych. .

Łodyga/Pień/Gałęzie: pień niski. Młode pędy cienkie, giętkie, owłosione, z widocznymi przetchlinkami.

Liście: kształtu eliptycznego lub jajowatego, długości ok. 12 cm, zaokrąglone u nasady, brzeg blaszki podwójnie i ostro piłkowany. Włoski na liściach pojawiają się na nerwach i w kątach nerwów. Nerwów bocznych 10-15 par. Ogonek liściowy długości 0,5-1 cm. Wierzchnia warstwa blaszki liściowej nie posiada włosków. Pączki z czerwonobrązowymi łuskami przylegają do gałązek. Jesienią liście przebarwiają się na żółto [1]. Liście czasami pozostają na gałęziach przez zimę, aż do wiosny [2].

Biologia

Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, gatunek zimujący w polskich warunkach [1].

Pokrój: krzew (żywopłoty) lub drzewo o szerokiej, miotlastej koronie [1].

Kwitnienie: kwiecień-maj (IV-V) [1].

Owocowanie: wrzesień-październik (IX-X), obfite co roku [1].

Rozmnażanie: generatywnie poprzez siew nasion (owocków) [1].

Ekologia

Zasięg terytorialny: Europa Środkowa i Południowa, Kaukaz, Turcja, zachodni Iran. Gatunek rodzimy.

Siedliska: lasy mieszane wraz z dębem i bukiem, dolne piętro drzew, grondy (Carpinetum), tereny górzyste do 800 m.n.p.m.

Uprawa

Stanowisko: półcieniste i cieniste, znosi silne zacienienie pod koronami drzew [1,2]

Podłoże: gatunek o dużych wymaganiach, gleby gliniaste lub piaszczysto-gliniaste, głębokie i żyzne [1]. Nie lubi gleb suchych [2]

Nawadnianie: dostateczne

Nawożenie:

Owocki wymagają stratyfikacji. Niestratyfikowane owocki kiełkują po dwóch latach, a nawet później. Zbiór owocków należy przeprowadzić, gdy są jeszcze zielone [2].

Młode osobniki na początku rosną powoli, później wzrost jest szybki. Wzrost drzewa ustaje w wieku 80-100 lat. Znosi silne cięcie, dlatego stosowany jest na żywopłoty.

Grabowe żywopłoty wymagają corocznego cięcia, aby mogły być dekoracyjne i gęsto ulistnione [1].

Z grubszych gałęzi wycieka sok na wiosnę, dlatego nie zaleca się przycinania grabów na wiosnę [2].

Zastosowanie

Dendrologia[1]

Szkółkarstwo ozdobne i rośliny ozdobne; na żywopłoty [2], zadrzewienia krajobrazowe, duże leśne parki, parki (rzadko) [1]

Przemysł drzewny / Stolarstwo: drewno grabowe jest twarde, ciężkie, trudno łupliwe, mało trwałe. Obecnie drewno grabowe używane jest do przerobu chemicznego [1].

Ciekawostki:

Grab ma niesamowite zdolności regeneracyjne. We Francji można spotkać strzyżone szpalery i żywopłoty grabowe liczące ponad 100 lat [1].

Dawniej drewno grabu stosowano na opał, do konstrukcji rożnych narzędzi rolniczych i ogrodniczych [1].

Zdjęcia:

Grab pospolity żywopłot Carpinus betulus hedge

Grab pospolity żywopłot

Grab pospolity żywopłot Carpinus betulus hedge

Grab pospolity żywopłot

Grab pospolity żywopłot Carpinus betulus hedge

Grab pospolity żywopłot

Grab pospolity żywopłot Carpinus betulus

Grab pospolity liść (jesień)

Grab pospolity

Grab pospolity

Grab pospolity owoce Carpinus betulus fruits

Grab pospolity

Owoce

26.6.2016

Grab pospolity owoce Carpinus betulus fruits

Grab pospolity

Owoce

26.6.2016

Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:

Grab pospolity 'Columnare' Carpinus betulus 'Columnare' - odmiana kolumnowa, wolny wzrost, pokrój różny, rozmnażany poprzez szczepienie
Grab pospolity 'Fastigiata' Carpinus betulus 'Fastigiata' - odmiana stożkowata, pokrój stożkowaty z ostrym wierzchołkiem, sadzona przy drogach
Grab pospolity 'Incisa' Carpinus betulus 'Incisa' = 'Asplenifolia' = 'Heterophylla' - odmiana kędzierzawa, wolny wzrost, klapowane, wąskie liście
Grab pospolity 'Marmorata' Carpinus betulus 'Marmorata' - odmiana marmurkowata, wolny wzrost, l. z białymi plamkami
Grab pospolity 'Quercifolia' Carpinus betulus 'Quercifolia' - odmiana strzępolistna, l. szerokie z zaokrąglonymi klapami
Grab japoński Carpinus japonica Bl.
Grab sercowaty Carpinus cordata Bl.
Chmielograb europejski Ostrya carpinifolia Scop.
Źródło:
  1. Bugała W. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa.
  2. Seneta W. 1966. Żwyopłoty. PWRiL, Warszawa.
Menu :