Nazwa gatunkowa: Śledzionka skalna - Asplenium ceterach L. [1,2]

Inna nazwa: Ceterach officinarum Willd. [1], Ceterach officinarum DC. [2]

Rodzina: Zanokcicowate - Aspleniaceae [1], Polypodiaceae [2]

Śledzionka skalna

Śledzionka skalna

Wysokość: do 20 cm [2] .

Ekologia

Pochodzenie:[]

Zasięg terytorialny:Afryka, Europa (środkowa i południowa część) wraz z Wielką Brytanią, Północna Azja (z wyjątkiem Chin) oraz Południowa Azja, Kaukaz[1,2]

Siedliska:wapienne skały, zmurszałe ściany[2]

Wymagania klimatyczne i glebowe/Uprawa

Stanowisko: ocienione, częściowo ocienione, słoneczne z rozproszonym światłem[2]

Podłoże: wapienne, toleruje zasadowe podłoża, może rosnąć na podłożach piaszczystych lub średniozwięzłych gliniastych[2]

Nawadnianie: śledzionka lubi wilgotne podłoża[2]

Nawożenie: []

Rozmnażanie: poprzez zarodniki?[]

Mrozoodporność: średnia, strefa 7-10[2]

Zastrzeżenia:

Śledzionka, podobnie jak inne paprocie, może być trująca lub działać szkodliwie po jej spożyciu [2]

Zastosowanie

  1. Kwiaciarstwo: roślina ozdobna: do ogrodów leśnych, naturalnych, skalnych [2]
  2. Zielarstwo: lecznictwo ludowe: pomaga przy piasku w nerkach[2]

Odmiany i gatunki pokrewne:

zanokcica zdjęcieZanokcica gniazdowa - Asplenium nidus L.
Źródło:
  1. Asplenium ceterach. ITIS. Protokół dostępu: (dostęp )
  2. Asplenium ceterach L.. Plants For A Future. Protokół dostępu: (dostęp )

Logo internetowy ogród
Menu :