Nazwa gatunkowa: Śledzionka skalna - Asplenium ceterach L. [1,2]
Inna nazwa: Ceterach officinarum Willd. [1], Ceterach officinarum DC. [2]
Rodzina: Zanokcicowate - Aspleniaceae [1], Polypodiaceae [2]
|
|
Śledzionka skalna |
Wysokość: do 20 cm [2] .
Ekologia
Pochodzenie:[]
Zasięg terytorialny:Afryka, Europa (środkowa i południowa część) wraz z Wielką Brytanią, Północna Azja (z wyjątkiem Chin) oraz Południowa Azja, Kaukaz[1,2]
Siedliska:wapienne skały, zmurszałe ściany[2]
Wymagania klimatyczne i glebowe/Uprawa
Stanowisko: ocienione, częściowo ocienione, słoneczne z rozproszonym światłem[2]
Podłoże: wapienne, toleruje zasadowe podłoża, może rosnąć na podłożach piaszczystych lub średniozwięzłych gliniastych[2]
Nawadnianie: śledzionka lubi wilgotne podłoża[2]
Nawożenie: []
Rozmnażanie: poprzez zarodniki?[]
Mrozoodporność: średnia, strefa 7-10[2]
Zastrzeżenia:
Śledzionka, podobnie jak inne paprocie, może być trująca lub działać szkodliwie po jej spożyciu [2]
Zastosowanie
- Kwiaciarstwo: roślina ozdobna: do ogrodów leśnych, naturalnych, skalnych [2]
- Zielarstwo: lecznictwo ludowe: pomaga przy piasku w nerkach[2]
Odmiany i gatunki pokrewne:
 | Zanokcica gniazdowa - Asplenium nidus L. |
Źródło:
- Asplenium ceterach. ITIS. Protokół dostępu: http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=616715 (dostęp 30.2.2021)
- Asplenium ceterach L.. Plants For A Future. Protokół dostępu: https://pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Asplenium+ceterach (dostęp 30.2.2021)
