Nazwa gatunkowa: Aukuba japońska - Aucuba japonica Thunb. [1-3]

Nazwa angielska: Japanese laurel[2]

Rodzina: Gariowate - Garryaceae[2,3]

Morfologia

Aukuba japońska Aucuba japonica

Aukuba japońska

Kraków,

okolice ul. Miechowity

20.07.2019

Wysokość: 180-300 cm [3].

Szerokość: 150-270 cm [3].

Pokrój: wieczniezielony, rozłożysty, gęsty krzew .

Kwiaty: czerwono-purpurowe, drobne, utrzymują się bardzo długo na krzewie [1,3]

Owoce: podobne do jagód, eliptyczne pestkowce, z jednym nasieniem, długości ok 1.5 cm, czerwone po dojrzeniu. Mogą pozostać na krzewie aż do wiosny [3].

Łodyga: .

Liście: skórzaste, kształtu eliptycznego do jajowatego, zielone, długości ok. 20 cm, brzegiem piłkowane, na powierzchni znajdują się żółtobiałe drobne plamy, [1,3].

Nasiona:

Korzenie:

Biologia:

Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, raczej niezimująca w polskim klimacie [3].

Typ/forma życiowa rośliny: roślina zdrewniała; krzew.

Kwitnienie: wczesna wiosna: marzec-kwiecień (III-IV) [3].

Pienność: roślina dwupienna[3]

Rozmnażanie: generatywne przez siew nasion, wegetatywnie przez sadzonki zielne wierzchołkowe, a także pędowe półzdrewniałe[1,3].

Ekologia:

Pochodzenie: Chiny, Tajwan, południowa częśc Japonii [3]

Zasięg terytorialny: Japonia, Chiny

Siedliska: wilgotne lasy, zarośla, doliny, podszycia lasów, wzdłuż strumieni w Japoni, Chinach, aż po Himalaje [3]

Uprawa:

Stanowisko: jasne (światło rozproszone) lub półcieniste i cieniste, przewiewne (ale nie wietrzne) [1,3].

Podłoże: glina + torf + piasek (1:1:0,5), odczyn obojętny [1], przepuszczalne, zasobne w substancje organiczną [3].

Nawadnianie: średnie, należy utrzymywać podłoże stale wilgotne (ale nie skrajnie mokre!). Zahartowane rośliny dobrze radzą sobie w okresach suszy[1,3]

Nawożenie: średnie, zasilanie roztworami nawozów co 2-3 tygodnie (wzbogacone w potas(K) i fosfor (P)), wraz z rozwojem rośliny stopniowo zwiększać dawki nawozów. Przy nadmiernym nawożeniu, szczególnie azotowym liście zatracają ozdobne nakrapianie [1].

Szklarnia: umiarkowana lub zimna [1].

Rozmnażanie: Rozmnażanie przez sadzonki zielne wierzchołkowe przeprowadzamy w lutym, marcu ,a z sadzonek pędowych w sierpniu. Sadzonki sadzimy do podłoża o temperaturze 15-24°C [1].

Mrozoodporność: niska, znosi spadki temperatur do -5°C (strefa 7-9) [3].

Zimą powinniśmy zapewnić temperaturę 5-10°C, jasne miejsce oraz bardzo oszczędnie podlewać i nawozić. Latem aukubę możemy wynieść na balkon lub do ogrodu. Po kwitnieniu następuje intensywny wzrost rośliny, ale możemy jej dodatkowo pomóc uszczykując niektóre pędy. Aukuba nie lubi częstych zmian miejsca. Co 2-3 lata należy aukubę przesadzić do większego pojemnika przy okazji wymieniając stare podłoże na bardziej zwięzłe[1]. Generalnie aukuba jest mało wymagająca w uprawie, ale co jakiś czas należy pamiętać o jej odmłodzeniu poprzez stryżenie [3]

Zastosowanie:

  1. Kwiaciarstwo:Roślina ozdobna: doniczkowa (*w naszym klimacie)[1].
  2. Szkółkarstwo: roślin ozdobnych: aukuba uprawiana jest jako roślina doniczkowa, pojedyncza lub w grupach np. w formie żywopłotu
  3. Dendrologia: spis drzew i krzewów

Odmiany i gatunki pokrewne:

  1. Aukuba japońska 'Variegata' - Aucuba japonica 'Variegata' - odmiana o pstrych liściach, z jasnożółtymi plamkami na liściach
  2. 'Crotonifolia'
  3. 'Golden King'
  4. 'Rozannie' - odmiana jednopienna ?
  5. forma longifolia - forma o długich liściach

Zdjęcia:

Aukuba japońska Aucuba japonica

Aukuba japońska

Aukuba japońska Aucuba japonica

Aukuba japońska

liście

Źródło:
  1. . Rośliny doniczkowe w mieszkaniu. Chemil, Warszawa.
  2. Aucuba japonica. ITIS. Protokół dostępu: (dostęp )
  3. Aucuba japonica. Missouri Botanical Garden. Protokół dostępu: (dostęp )

Logo internetowy ogród
Data publikacji: 24.3.2015
Data modyfikacji: 14.12.2020
Status: Artykuł otwarty - treść może ulec zmianie w każdej chwili
Menu :