Nazwa gatunkowa: Aralia sercowata - Aralia cordata Thunb. [1,2,4]

Angielska nazwa: Udo [4]

Inne nazwy: Bluszczownik sercowaty, Dzięgława sercowata [], Aralia edulis Sieb. et Zucc. [2], Arialia nutans [4]

Rodzina: Araliowate - Araliaceae [1,2]

Morfologia:

Wysokość: do 180 cm [4].

Pokrój: krzew lub niewielkie drzewo [1].

Kwiaty: niepozorne, zielonkawe [1], obupłciowe. Kwiaty zapylane są przez pszczoły [4].

Owoce: drobne, kuliste jagody, barwy czarnej [1], pestkowce,z 2-5 nasionami [3].

Łodyga: pędy, kolczaste, w różnej ilości, wzniesione [1].

Liście: ciemnozielone, pierzaste [1], opadają na zimę [3].

Nasiona: po pięć sztuk w jednym owocu [1].

Korzenie: mięsiste, grube [1]

Biologia:

Długość życia rośliny: roślina wieloletnia [1].

Typ rośliny: krzew lub niewielkie drzewo [1], inne źródła klasyfikują aralię sercowatą jako bylinę [4].

Kwitnienie: czerwiec - sierpień (VI-VIII)[4].

Rozmnażanie: generatywnie poprzez nasiona, wegetatywnie poprzez sadzonki korzeniowe i odrosty [4].

Ekologia:

Zasięg terytorialny: występuje dziko w Sachalinie, Wyspach Kurylskich, Japonii i Ameryce Północnej [1], Chiny i Korea [4]

Siedliska:

Uprawa:

Stanowisko: półcieniste lub zacienione, najlepiej żeby miejsce uprawy było osłonięte od wiatrów [4]

Podłoże: umiarkowanie wilgotne. Aralia ma małe wymagania co do gleby, która może być lekka jak i ciężka, a jednocześnie mało zasobna w roślinne składniki pokarmowe. Ubogie gleby poprawiają wytrzymałość aralii na niekorzystne warunki uprawy. Odczyn gleby lub podłoża powinien mieścić się w pH od 5.0 do 7.4 [4].

Nawadnianie:

Mrozoodporność: słaba, strefa 7-10, od -17.8 do 4.4 °C(USDA), chociaż starsze osobniki wytrzymują spadki temperatur do -25°C [4]

Nawożenie:

Rozmnażanie: poprzez nasiona, które wysiewa się po ich dojrzeniu do zimnych inspektów. Nasiona aralii powinny przejść 3-5 miesięczną stratyfikację. Wschodzenie nasion trwa od 1 do 4 miesięcy, przy temperaturze podłoża około 20°C. Podrośnięte siewki przesadza się do osobnych doniczek i odstawia do ocienionej szklarni, w której powinny chociaż raz przezimować. Młode rośliny, które osiągną wysokość 25 cm, można wysadzić na miejsce stałe wiosną lub wczesnym latem [4]


Aralię można także rozmnażać przez sadzonki korzeniowe, które sporządza się w październiku i umieszcza w zimnym inspekcie. Wiosną przechowane sadzonki korzeniowe sadzi się do doniczek [4].

Zastosowanie:

  1. Zielarstwo: roślina lecznicza [1]
  2. Roślina uprawiana ze względu na jadalne owoce [4]

Surowiec zielarski:

Korzenie aralii - Radix Aralia cordatae [1]

Skład chemiczny surowca zielarskiego:

Korzeń: [zbiorcze 1,4]

  • olejki eteryczne
  • żywice
  • saponiny trójterpenowe (aralozyd A,B,C)

Działanie surowca zielarskiego:

Pierwotnie aralia była używana w celu podniesienia odporności organizmu i ogólnego jego wzmocnienia.

W postaci proszków, odwarów, nalewek i różnych preparatów używane do stymulacji centralnego układu nerwowego, co ma pozytywny wpływ na problemy nerwicowe, niskie samopoczucie, osłabia stany depresyjne i zmęczenie psychofizyczne organizmu [1].

W literaturze aralia wymieniania jest jako środek o działaniu: przeciwbólowym, przeciwzapalnym, wiatropędnym, moczopędnym, pobudzając i tonizującym [4]

W chinach aralia jest substytutem (zamiennikiem) żeńszenia [4]

W Korei Północnej aralia sercowata stosowana jest w celu wyleczenia przeziębień i migren [4]


Młode pędy dostarczają po spożyciu / zawierają [4]:

składnikzawartość
białko 1.1%
tłuszcze 0.42%
węglowodany rozpuszczalne w wodzie 0.8%
popiół 0.55%

Kulinaria:

Aralia sercowata uznawana jest za roślinę jadalną. U aralii jadalne są młode pędy, które mogą być spożywane na surowo lub w postaci upieczonej. ' Młode pędy mogą osiągnąć 1.5 metra i nadają się do jedzenia. Po zblanszowaniu młode pędy mają ciekawy, lekko cytrynowy aromat. Zazwyczaj spożywane są jako pocięte odcinki dodane do sałatek, bądź zup. [4]

Czasami spożywane są pieczone korzenie aralii. W Japonii uprawa się aralię głównie w celu pozyskania jadalnych korzeni [4]

Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:

Istnieje wiele odmian aralii sercowatej [4]>

Aralia chińska Aralia chinensis L. - pędy słabo pokryte kolcami, gatunek podobny do A. elata [3]
Aralia japońska Aralia elata (Miq.) Seem - krzew wys. 5 m, pędy pokryte silnymi kolcami [3]
Aralia groniasta - Aralia racemosa L. - podobne właściwości lecznicze [1]
Aralia mandżurska - Aralia mandchurica Maxim. - podobne właściwości lecznicze [1]
Źródło:
  1. Lewkowicz-Mosiej T. 2003. Leksykon roślin leczniczych. Świat Książki, Warszawa.
  2. Aralia cordata. ITIS. Protokół dostępu: (dostęp )
  3. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa.
  4. Aralia cordata - Thunb.. PFAF. Protokół dostępu: (dostęp )
Menu :