Nazwa gatunkowa: Rzepik pospolity - Agrimonia eupatoria L. [1]
Angielska nazwa: agrimony, cockleburr, churchsteeples, stickwort [1]
Inne nazwy: parzydło leśne, ziele wątrobowe [1]
Rodzina: Różowate - Rosaceae [1]
Morfologia
|
|
Rzepik pospolity szklarnia CM UJ |
Wysokość: .
Pokrój.
Kwiaty: niewielkich rozmiarów, ciemnożółte, zebrane w kłosowate grona. Kwiatostany wyrastają z górnej części łodygi [1].
Owoce: .
Łodyga: wzniesiona, niezbyt rozwidlona [1] .
Liście: eliptyczne lub podłużnie - jajowate [1].
Nasiona:
Kłącze: grube, zdrewniałe [1]
Biologia
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, zimująca w Polsce [1].
Typ rośliny: bylina [1].
Kwitnienie: .
Rozmnażanie:.
Ekologia
Pochodzenie:
Zasięg terytorialny: Europa, Ameryka Północna, Azja, Północna Afryka.[1]
Siedliska: zarośla, suche łąki [1]
Zastosowanie
- Zielarstwo: roślina lecznicza, roślina barwierska [1]
- Garbarstwo
Zielarstwo:
Surowiec zielarski:
Ziele rzepiku Herba Agrimoniae[1]
Skład chemiczny surowca zielarskiego: [1]
- garbniki (pochodne kwasu elagowego oraz katechiny)
- flawonoidy (pochodne kwercytyny)
- triterpeny
- leukocyjanidyny
- witamina B oraz K
- sole mineralne (krzem, siarka, żelazo)
Działanie surowca zielarskiego:
Ściągające, wzmacniające wydzielanie żółci, przeciwbiegunkowe, pomocniczo przy zapaleniach śluzówki żołądka oraz jelit, przy nadmiernych wzdęciach i braku apetytu. Ponadto wskazuje się korzystne działanie rzepiku przy problemach związanych z wątrobą i pęcherzykiem żółciowym. Zewnętrznie rzepik można stosować jako okłady na skórę, do płukania jamy ustnej, szczególnie przy stanach zapalnych i przy uciążliwej chrypce
Forma podania:
Napary i odwary [1]
Barwierstwo:
Z liści i pączków kwiatowych można uzyskać barwnik o kolorze złocistożółtym [1]
- Lewkowicz-Mosiej T. 2003. Leksykon roślin leczniczych. Świat Książki, Warszawa.
