Nazwa gatunkowa: Aronia czarnoowocowa - Aronia melanocarpa (Michx.) Elliot [1]

Inne nazwy: (kliknij, aby rozwinąć)

Rodzina: Różowate - Rosaceae [1]

Systematyka: (kliknij, aby rozwinąć)

Morfologia:

Wysokość: około 1 m [3].

Pokrój: rozłożysty krzew [3].

Kwiaty: dekoracyjne, białe lub różowawe, z purpurowymi pylnikami na pręcikach, ułożone w baldachogrona [3].

Owoce: kuliste, nieco owalne, czarne, pokryte nalotem woskowym, mało soczyste, niezbyt smaczne, aromatyczne [1], z widoczną pozostałością po działkach kielicha [3].

Pień, pędy: pędy sztywne, proste [1], nagie [3].

Liście: opadające na zimę, pojedyncze, ustawione naprzemianlegle, z czarnymi gruczołkami przy głównym nerwie, po górnej stronie blaszki, eliptyczne lub wydłużone i odwrotnie jajowate, długości 2-6 cm, z ostro zakończonym wierzchołkiem. Blaszka liściowa z wierzchu jest ciemnozielona i błyszcząca. Jesienią liście aronii przebarwiają się na czerwono-brązowy kolor [1].

Nasiona:

Korzenie: Aronia wytwarza, oprócz korzeni, podziemne rozłogi [3]

Biologia:

Długość życia rośliny: roślina wieloletnia, zimująca na zewnątrz w polskich warunkach klimatycznych [1].

Typ/forma życiowa rosliny: roślina zdrewniała, krzew lub niskie drzewo [1,3].

Kwitnienie: wiosna: maj (V) [3].

Owocowanie: sierpień (VIII) [3].

Rozmnażanie: generatywnie poprzez nasiona, wegetatywnie.

Ekologia:

Pochodzenie:

Zasięg terytorialny: Ameryka Północna; Stany Zjednoczone (wschodnie rejony: Ontario, Michigan, Floryda) [zb. 1,3]

Siedliska:

Roślina uprawiana w wielu krajach o umiarkowanym klimacie: Rosja, Ukraina, Polska [1].

Uprawa:

Stanowisko: słoneczne, ciepłe [3]

Podłoże: aronia może rosnąć na dowolnej glebie.

Nawadnianie: brak lub rzadkie. Aronia bardzo dobrze znosi okresy suszy [3]

Mrozoodporność: wysoka [3]

Aronia wygląda bardzo efektywnie podczas owocowania i przebarwiania się liści jesienią [3]

Zastosowanie:

  1. Zielarstwo: roślina lecznicza [1]
  2. Zielarstwo: roślina barwierska [1]
  3. Roślina uprawiana - Sadownictwo

Zielarstwo

Surowiec zielarski:

Owoce aronii - Fructus Aroniae [1]

Zbiór surowca zielarskiego:

Zbiera się dojrzałe owoce [1].

Informacje dotyczące surowca zielarskiego:

.

Skład chemiczny surowca zielarskiego:

Owoce aronii: [1]

  • Cukry proste (glukoza, fruktoza), złożone (sacharoza)
  • kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy i chinowy)
  • pektyny
  • garbniki
  • barwniki antocyjanowe; flawonoidy
  • witaminy z grupy B (B2 i B6), witamina C, E, PP
  • sole mineralne zasobne w miedź (Cu), mangan (Mn), molibden (Mo), bor (B), jod (I) i kobalt (Co).

Działanie surowca zielarskiego:

Witaminy oraz antocyjany wykazują pozytywny wpływ na naczynia włosowate, przeciwdziałają zmianom miażdżycowym, zwalczają wolne rodniki (f. antyoksydacyjna), poprawiają przemianę materii. Owoce i wytwarzane z nich leki stosuje się w leczeniu nadciśnienia, miażdżycy, żylaków odbytu i innych schorzeń naczyń krwionośnych, awitaminozy (mała zawartość witamin w organizmie) oraz zaburzeń przemiany materii. Owoce mają łagodne działanie i mogą być stosowane u dzieci i osób po operacjach i ciężkiej przebytej chorobie [1]. Ze względu na zawartość witamin i cukrów owoce używa się jako leku przy przeziębieniach i stanach gorączkowych [1].

Forma podawania: soki, galaretki, dżemy, marmolady [1].

Odmiany, gatunki pokrewne i rośliny podobne:

Miniaturka Nazwa rośliny
Aronia czerwona Aronia arbutifolia (L.) Elliot. [3]
Źródło:
  1. 2003. Leksykon roślin leczniczych. Świat Książki, Warszawa.
  2. Aronia melanocarpa. ITIS. Protokół dostępu: (dostęp )
  3. 1991. Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. PWRiL, Warszawa: 324,325.

Logo internetowy ogród
Menu :