Nazwa gatunkowa: Aspidistra wyniosła - Aspidistra elatior Blume [2]
Inne nazwy: Żelazny liść
Rodzina: Szparagowate - Asparagaceae
Morfologia:
Wysokość: .
Kwiaty: zielonożółte, niepozorne [1].
Owoce: .
Łodyga: .
Liście: sztywne, ciemnozielone, [1].
Nasiona:
Korzenie: pełzające kłącze[1]
Biologia:
Długość życia rośliny: roślina wieloletnia [1].
Pokrój: bylina.
Kwitnienie: .
Rozmnażanie: wegetatywnie poprzez fragmentację kłączy[1].
Ekologia:
Pochodzenie: Chiny, Japonia[1]
Zasięg terytorialny:
Siedliska: cieniste lasy[1]
Uprawa:
Stanowisko: półcień, cień, najbardziej cienioznośna z roślin doniczkowych [1]
Podłoże: mieszanina gliny, torfu i piasku.[1]
Nawadnianie: średnie, co dwa dni, podczas zimy raz na 5 dni[1].
Nawożenie: co dwa tygodnie, wiosną nawozy o zwiększonym stężeniu azotu (N), pod koniec lata nawozy o zwiększonym stężeniu potasu (K) i fosforu (P). W zimie aspidistrę należy nawozić raz na miesiąc[1].
Temperatura podczas spoczynku zimowego: 8-12°C[1].
Rozmnażanie: pocięte kłącze z 3 liśćmi należy posadzić do doniczek o średnicy 12 cm[1].
Odporna na suche powietrze w mieszkaniu, wahania temperatury, kurz. Ci kilka lat należy przesadzić aspidistrę do nieco większej doniczki. Późną wiosną możemy aspidistrę wynieść do ogrodu, do zacienionego miejsca i regularnie ją podlewać. Warto także co jakiś czas przetrzeć liście z kurzu [1].
Zastosowanie:
Kwiaciarstwo:Roślina ozdobna z liści, doniczkowa [1].
Odmiany i gatunki pokrewne:
- Aspidistra wyniosła 'Variegata' - Aspidistra eliator 'Variegata' - odmiana o pstrych liściach; białożółte pasy, ograniczone nawożenie azotem, posiada większe wymagania świetlne [1]
- Mynett K. 1990. Rośliny doniczkowe w mieszkaniu. Chemil, Warszawa.