Analiza gleb i podłoży
Analiza - zabieg polegający na oznaczeniu zawartości składników pokarmowych w glebie lub podłożu.
Większość podłoży posiada pewną ilość składników pokarmowych, które należy uwzględnić w programie nawożenia. Przed uprawą podłoże należy dostosować do wymagań pokarmowych rośliny poprzez nawożenie podstawowe (startowe). Aby wiedzieć jaką ilość poszczególnych składników pokarmowych zastosować, należy wykonać analizę podłoża.
Do analizy potrzebne będą nam próbki podłoża. Wyniki analizy zależą w dużym stopniu od prawidłowego sporządzenia próbki reprezentacyjnej. Do tego celu pobiera się próbę zbiorczą z 15-20 punktów w uprawie. Każdą próbkę pobieramy z innego losowo wybranego miejsca uprawy i z różnej głębokości. Aby pobrać próbkę z pryzmy, należy ją wcześniej dokładnie wymieszać i nawilżyć. Próbki pobiera się za pomocą laski Egnera lub łopatką. W trakcie uprawy pobieranie prób prowadzi się z miejsc, w których większość roślin wykazuje podobny rozwój.
W uprawie w małych pojemnikach próbki otrzymujemy poprzez wyjęcie rośliny z pojemnika i odcięcie fragmentu bryły korzeniowej pod kątem 30-40˚. Brakujący fragment bryły korzeniowej rośliny uzupełniamy świeżym podłożem.
Jeżeli podłoże posiada wystarczającą miąższość np. w uprawie zagonowej lub w dużych pojemnikach, to próbę pobieramy za pomocą laski Egnera, świdra lub metalowej rurki. Pobrane próby należy wymieszać i oczyścić z korzeni.
Próbę mieszaną w ilości 0,5 dm3 umieszcza się w woreczku foliowym, na którym należy opisać datę pobrania próbki, gatunek, odmianę uprawianej rośliny, rodzaj podłoża, technologię nawadniania, historię nawożenia, zakres oczekiwanych o znaczeń i czy mają zostać wykonane zalecenia nawozowe. Próbki powinno się dostarczyć do stacji badawczej jak najszybciej. Jeżeli nie ma takiej możliwości, to można je przechować przez kilka dni w lodówce.
Inaczej wygląda pobieranie próbek w uprawach hydroponicznych. Pobiera się próbki wód drenarskich wypływających z mat, a także pożywek. W uprawach hydroponicznych najczęściej bada się odczyn oraz przewodność elektryczną pożywek.
Warto dokonywać regularnych kontroli odczynu i składu wody używanej do nawadniania oraz sporządzania pożywki. Wysoki odczyn wody może doprowadzić do alkalizacji podłoża, przez co mogą wystąpić problemy z pobieraniem składników przez rośliny. Nadmierna ilość chlorków, siarczanów i sodu powoduje zasolenie podłoża. Woda o dużej ilości żelaza nie nadaje się do nawadnia kropelkowego [Chohura 2007].
Powrót do ogólna uprawa roślin
- Chohura P. 2007. Podłoża ogrodnicze, Plantpress, Kraków.